[IV]
Dit waren de enige momenten dat er stilte heerste.
Niemand bewoog en iedereen bleef in een lange rij achter hun leider staan.
Toen Mansa Musa het teken gaf sloeg zijn leger de schoppen in de grond. Dit deden ze met zo een kracht dat het goud in een straal uit de grond spoot, waarna ze alles in grote netten opvingen. Het leek wel alsof er gouden vlinders aan de hemel vlogen.
Door het felle zonlicht was het een oogverblindend spektakel. Swingend liepen zijn volgelingen heen en weer, zorgend dat niets verloren ging. De koning hield van deze momenten. Want de mooie gele stenen waren voor hem heel kostbaar. Maar net zo bijzonder was de sfeer en het plezier dat iedereen beleefde.
Auteursrechtelijk beschermd
