Silenus Alcibiadis, sive Proteus
(1618)–Jacob Cats– Auteursrechtvrij
[pagina 100]
| |
't Besvvaert gemoet gheen min en voet.
ALs 't huys neyght totten val, dan ruymen al de muysen,
Als 's menschen lichaem sterft, verloopen vloon en luysen;
De spincop, als 't ghebou staet om daer heen te slaen,
Packt ras haer netten op, en kiest de ruyme baen.
Een lichaem vol verdriets, vol armoed', en ellende,
En wert niet aengheranst van Venus dertel bende,
Daer't vet is brant haer toorts: door weelde, gelt, en goet,
Wert Venus lust verwect, en liefdes vier ghevoet.
| |
Cedit Amor miseris.
NOn petit exanimi de carne pediculus escam,
Morsibus haud vexat corpus inane pulex.
Et fugiunt mures, & aranea contrahit orbem,
Si qua ruinoso culmine tecta labant.
Flebilibus lasciva casis Cytherea recedit,
Effugit è męsto lubrica flamma thoro.
Stulte Cupido iaces, ubi cor dolor anxius urit:
Ni valeant homines, stulte Cupido jaces.
| |
Ou n'est liesse, Amour n'y presse.
L'Aragne va fuiant de maison ruineuse,
Les pous de l'homme mort. Lors quant l'ame est piteuse,
Venus n'a nul pouvoir: au corps desfaict & las
Le feu & ieu d'Amour ne s'y addressent pas.
| |
[pagina 101]
| |
|