Silenus Alcibiadis, sive Proteus
(1618)–Jacob Cats– Auteursrechtvrij
[pagina 26]
| |
Bly, door slaverny.
SOo lang ic was mijns selfs, en mocht rontsom gaen sweven,
Soo lang heb ick gheleyt een stil en droevich leven:
Maer sedert dat ick ben gheraeckt in liefdes dwanck,
Ontbont haer eerst mijn tong, en maeckte bly ghesanck.
Nu ben ick bly van gheest; en schoon ick stae ghesloten,
Ten heeft my noyt verveelt, gheen tijt heeft my verdroten.
O soete slaverny! ô aenghenaem ghewelt!
Het doet den Minnaer goet, dat ander luyden quelt.
| |
Amissâ libertate laetior.
OMnibus angores, vni mihi gaudia portat
Carcere secludi servitiumque pati:
Tunc, cum liber eram, solâ spaciabar in vmbra,
Moestus, inops, tacitus, nec vigor vllus erat.
Ex quo diâ Venus me carcere clausit Amoris,
Ex illo lepidâ garrulitate loquor,
Nunc cano, nunc vocum non est simulantior alter:
Quo mihi libertas? Sors mea ferre jugum.
| |
Prison gaillard m'a faict.
I'Estois muet au bois, mais prisonier en cage
Ie rie, & fais des chants; je parle doux langage.
Chacun, fils de Venus, qui porte au coeur ton dard
Est morne en liberté, & en prison gaillard.
| |
[pagina 27]
| |
|