Maechden-plicht ofte ampt der ionkvrouwen, in eerbaer liefde, aen-ghewesen door sinne-beelden

[p. 24]

Vanck door
dwanck.
Voila que prend
Sans semblant.

anna.

GHy gheeft my oorsaeck, door u reên,
Om hier vvat dieper in te treên.
Nu, op dat ghy my recht verstaet,
Soo stell' ick u dit voor een maet,
Een jonc-vrou vougt, na mijn bevroen,
Alleen het lijden, niet het doen,
Dus set meeuken aen d'een zy,
Het grijpen staet gheen maghet vry,
Sy moet vervvachten (al ist pijn)
Tot datse mach ghegrepen zijn.
Gheen vincke-net en coomt ons toe,
VVy moeten vvesen als een Vloe,
Die, schoon sy is een vvarre-net,
Staet echter vast, en blijft gheset,
Tot dat den voghel daer is springt,
En haer tot vanghen als bedvvingt.

Al isset schoon ons sin en vvil,

Noch dientmen sick te houden stil,
Tot dat den ghenen die ons mint,
Als met ghevvelt ons over-vvint,
En dat der vrienden vvijsen raet
Ons drijft als tot den echten staet.

Ons net moet vanghen sonder schijn,

Den voghel moet den vogh'laer zijn.

Non nisi mota capit.

anna.

Altius, vt video, maris hoc mihi marmor arandum est,

Ergo libet laxo pandere vela sinu.

Si dedicisse juvat partes in amore puellae,

Instruat haec oculos, virgo, tabella tuos:

Rete vides, non quod manibus vafer attrahit auceps,

Sed qoud avis motu deprimit ipsa sou:

Capta sit, an capiat, vix, qui videt ista, viator

Dixerit, in volucrem lina coäcta ruunt.

Virginis effigies sit vt haec in amoribus opto

Ne cadat, impulsu quin cadat acta proci,

Pande plagas, licet hoc, sed non tamen attrahe casses,

Si sapis, hîc auceps praeda sit ipsa sibi.