Maechden-plicht ofte ampt der ionkvrouwen, in eerbaer liefde, aen-ghewesen door sinne-beelden

[p. 10]

Men can't verstaen,
Oock sonder slaen,
Se faict entendre,
sans parler.

phyllis.

DEes uvven raet vought noch hetaemt
(Mijns oordeels) niet der maeghden schaemt',
Als yemant maer van trouvven spreect,
Een eerbaer root ons heel ontsteect:
VVie sal't dan zijn, die seggen can,
Knap Moer, siet uyt, ick vvil een man?
't Gebreck der maeghden is een saeck,
Die vvilt verstaen zijn sonder spraeck.
Of schoon het Vyr-vverc niet en slaet,
VVanneer de VVijser maer en gaet,
Men onderscheyt, oock sonder slagh:
De uyren van den gantschen dagh:
VVanneer een maeght so hooge vvast:
Dat haer des moeders heuycke past,
Off coomt tot jaren dry-mael ses,
Dit zy u, vader, voor een les,
Dat aen u dochter vvat ontbreeckt,
Hoe-vvel sy niet een vvnort en spreect.
Denckt vry, dat haren sieren tret,
Denckt dat haer donxken vvel geset,
Zijn als de VVijsers van de smert
Die haer van binnen schuylt int hert;
Denckt vry dat aen een rijpe maeght,
VVat hapert, schoon sy niet en claeght.

Indice non sonitu.

phyllis.

TVne velis clarâ me poscere voce maritum?

Non faciam; pudor hoc, virginitasque vetant.

Virgo tribus lustris vbi tres supet addidit annos^*

Nonne sat est? quid me dicere plura jubes?

Aspicis Automaton, celeres qued denotat horas,

Et gracili longum dividit axe diem,

Murmura nulla ciet; sed quid velit, indice monstrat:

Quam decet ingenium virginis istud opus!

Virgo licet taceat pro virgine nubilis aetas

Exigit, & patrem, vel sine voce, monet:

Ora petunt, roseaerque geniae, tumidaeque papillae;

Soluitur in tacitas tota puella preces.

* Ex Aristot. sententia Lib. 7. Polit. Qui mulieres optimè elocari putat circa aetatem annorum octodecim.