Maechden-plicht ofte ampt der ionkvrouwen, in eerbaer liefde, aen-ghewesen door sinne-beelden

[p. 8]

Hout den brant,
In den bant.
Ny bassement,
Ny laschement.

anna.

NV sei ick claerlijck, dat ghy haet
Ons soeten, vryen, reynen staet.
VVel aen dan, nu ghy immers vvilt
Gaen treden in het groote gild',
Ten minsten eer dat ghy begint,
Met rijp gemoet, u vvel versint,
En tracht met reén te binden in
U kalver-liefd' en dertel min:
Betoomt u jeugt met goet bestier,
Ghelijck den Cuyper doet sijn vier,
Die 't selve met een yser dvvingt,
Soo, dattet niet ter aerd' en sinckt;
Maer doetet branden recht en hoogh.
Ghy, doet niet op u eyghen oogh,
Maer, voor het eerst, u moeder seyt
Al vvat u op het herte leyt,
Die sal u saeck met beter gront,
Dan uvven vader maken cont;
En, ingheval ghy zijt bequaem
Om van een vrouvv te dragen naem,
Soo sal uvv's vaders vvijsen raet
VVel sorghe draghen, t'uvver baet,
Om u te vinden uyt een man,
Die 't huysghesin besorghen can.

Da vincula flammis.

anna.

COnjugij si, virgo, tibi tam dira cupido,

Huc saltem placidâ non nisi mente veni.

Flamma nimis vehemens, quam feruida suscitat aetas,

Legitimi taedis non erit apta tori.

Arte faber strictisque faces moderatur habenis,

Vt magè jungendis flamma sit apta cadis.

Hujus ad exemplum, rapidos compesce furores,

Turpiter, huc illuc, ne tuus ignis eat.

Ante cave Veneris praebere clientibus aures,

Quam sit propositi conscia facta parens:

Kla patri referet, cui res erit ardua curae,

Illius arbitrio stetque cadatque gener.