Maechden-plicht ofte ampt der ionkvrouwen, in eerbaer liefde, aen-ghewesen door sinne-beelden

[p. 6]

Ongelijcke aenghesichten
maken de vreught.
Le fuseau ne peut bien aller,
Ou que lon n'oit barbe parler.

phyllis.

WEyt niet soo breet, 't is al maer praet,
Te trouvven is den besten raet:
VVie trouter niet, vvie blyfter maegt;
Die haer ten lesten niet beclaecht?
De maechdom is een lastich pack,
Dat niet en baert als onghemack.

Ick vvas laetst op een hoeff ghenoot,

Daer Enden svvommen inde sloot,
En, na de Pachter ded' verclaer,
Soo vvarent vvijf kens alle gaer:
Men hoorder vreucht, noch bly geschal,
Men sacher gheen ghenucht met al,
Elck dreefer stil, en treurich heen,
Maer, mits eenVV ertel daer verscheen,
Soo reeser strax, door heel den poel,
Een hees ghequeeck, en bly ghevvoel.

Ick sie, als vader reyst van huys,

Dat 't onsent niet en blyft, als cruys;
Mijn moeder is niet vvel ghesint,
Ons keucken-meysen nayt, off spint;
Gheen roock, off reuck, comt vanden heert:
Geen huys is vroylijck sonder vvreert:
Dus houd' ick vast, dat aen den brouck
Hangt al de vreuchde vanden douck.

Familia innupti manca.

phyllis.

ANna, licet genus acre virûm, thalamosque lacessas,

Me tamen vrit Amor, me tamen vrget Hymen.

Este procul vidui morosa silentia lecti,

Non mihi virginitas, nomen inane, placet.

Tota cohoss Anatum, volucris si mascula desit,

Languet, & obscuro murnure stagna secat:

Adde virile decus, facies venit altera rerum;

Totaque festivis plausibus vnda sonat.

Cum peregrè pater est, friget focus; anxia mater

Luget, & ancillae, pro dape, pensa ferunt.

Barba domus columen: me me iuvat esse mariti:

Triste, cubans vacuo bella puella toro.