Maechden-plicht ofte ampt der ionkvrouwen, in eerbaer liefde, aen-ghewesen door sinne-beelden

[fol. **2v]

Elogium in Amoris Virginei Monita
cl. amplissimi doctissimqve viri D. Iacobi Catzii I.C.

AE Quoris undisoni verrunt qui caerula tonsis,

Nae grandibus caput periclis offerunt:

Nunc etenim Hippotades, ferventis & arbiter undae,

Aut brevia Syrtesque, aut Charybdis imminet;

Intentant praesens modo monstra natantia lethum,

Eructat absorpia ubi physeter aequora:

Quae, nisi sollicitâ Typhis subvenerit arte,

Quassata nigris transtra mergant fluctibus.

Sunt haec dira quidem; multò at graviore procellâ

Rates amantium impetit trux Cypria.

Litora quot conchas, tot habet fera spicla Cupido;

Tot que aegra curis ossa amantis aestuant.

Quis mille illecebras nescit, quis tincta veneno

Quae clàm medullas sauciant tela intimas.

Hinc rabies animi in vitium pronissima flecti,

Ac caecus ardor instat, haut constans sibi;

Spemque metumque inter dubii suspiria cordis,

Repulsaque illinc, dedecus, & infamia;

Mors etiam: quae vos Pyrame & Babylonia Thisbe,

Ah triste fatum! uno ense & horâ perculit.

Sic visum Veneri: sic tabo spicula tingit

Cupido, melle & felle foecundißimus.

Ecce utem, Phoebi magnum patris incrementum

Alto coruscam collocat pharum specu

CATZIUS, atque catè didens fugienda petendis,

Commonstrat aditum saxa per Capharea.

Quare illi meritò imperium gens mollis amorum

Et ultrò positis sceptra defert fascibus;

Auxilium que uni, ac vitam debere fatetur,

Amoris & salutat AEsculapium.

L.M.P.

I. Liraeus.