Stichtelycke rymen, om te lesen ofte singhen

Psalm CXXIIII.

VVAer Godt ons niet ontrent geweest
(Soo segh Israël minst, en meest)
Waer Godt ons niet geweest ontrent,
Ons leven waer al langh geendt;
Als sy, die ons na 't leven staen,
Met gramp-schap swanger quamen aen:
Sy hadden ons gescheurt geplockt,
En levend by nae ingeslockt;
Bloet dorstich haddens ons vermoort,
In onheyl waeren wy versmoort,
Gelijck wanneer het water koomt,
In boven 't hooft hooch henen stroomt

[p. 312]

 

De mensch als-dan wanhoopig bangh

 

Sijn ziele loost met swaer geprangh;

 

't Is recht, dat elck de Heere looft,

 

Die ons niet laet tot, eenen rooft

 

Van 't volck, dat gaern ons had verdruckt:

 

Maer uyt haer tandt, ons heeft geruckt.

 

Dies zijn wy bly in ons gemoedt,

 

Gelijck een wilde vogel doet,

 

Die door den strick bedrogen is.

 

En weer den strick ontvlogen is.

 

't Bedriegelijck net voor ons gespreyt,

 

Den losen strick voor ons bereyt,

 

Die sijn nu t'saem ontwee, en wy,

 

Gelijck te vooren leven vry

 

Geen mensch verwonder seer hier van,

 

De Heer die alles, alles kan,

 

Die 's Werelds rond geschapen heeft,

 

Aerd, Hemel, en al watter leeft,

 

Doet ons in alle noot by-standt

 

Door kracht van zijn vermogen handt.