Stichtelycke rymen, om te lesen ofte singhen
(1647)–Dirk Rafaelsz. Camphuysen–
Auteursrechtvrij[GY die den naem van Christen draeg]Sang:
| |
[pagina 163]
| |
Liidsaemheyts erinnering. Veeltijdts wort soo gele'en, men kan het niet ontkomen,
Ons Paert, en Swaert, en Boog, en macht, is te gering:
Erinnering wel op! sulck lijden sal niet vromen,
Wil'gh lijden, lijden is, siet hoe 't ons Meester gingh.
| |
[pagina 164]
| |
De Rijmtjes hebben me'e haer klem
In veler menschen ooren.
4.
(God, oorspronck van des VVaarheyds licht,
Klaer meer en meer de oogen
Van die het leest, en die het dicht,
Dat VVaerheyd gaet voor Lo gen.)
5.
't Is waer, hy heeft niet onrechts veur
Die uyt ellend wil raken:
Maer licht'lijck doolt men in de keur
Van Hoe en Door wat saken.
6.
De reden-schijn, die of bedriegt,
Of sou bedriegen konnen,
VVilt gy verstaen hoe grof die liegt:
Volgt ware Redens-Sonne.
7.
Is 't evgen wrake die u port
Uw' vyand te bekrencken
De wreker komt al-tijd te kort
In al sijn doen en dencken.
8.
Voor al, als uyt gerechticheyt
De wraeck als rechts, genomen:
De wreker na verdienst van 't feyt
De strasse wil betoomen.
9.
Doet gy in 't wreken dan te veel
Te veel, laet 's herten rust niet.
Doet gy de wrake maer ten deel:
Te weynig, boet den lust niet.:
10.
Hy mengt vergif met medecijn,
Die wraeck aen re'en wil lassen:
VVaer dolle sinnen meester zyn
Daer kan men 't selden passen.
11.
Dat schielijck met gevaer toe-gaet
VVie mickt het daer soo effen?
En in een sake sonder maet
Kan niemand mate treffen,
12.
En schoon gy treft het al na waen:
(Na waarheyd treft gy't nimmer)
VVat nut of voor-deel komt u aen
Door 't ydel breyn-getimmer;
13.
Laes! wat geniet men uyt een Niet?
U smert moet smerte blijven.
En dat een ander quaed geschied,
Kan 't uwe niet verdrijven.
14.
De arme wraeck en kan noch 't quaed?
Noch 'squaeds geheugnis weeren.
En die-se willig van hem laet
Komt best tot sijn begeeren.
15.
Geen reden-looser lust noch tocht
In 't gantsche Menschen herte,
Dan dat smert-koeling wort gesocht
In eenes anders smerte.
16.
Door drijving eenes dollen lusts
VVord een ellendig wreker
Sijns naestens en sijns eygen rusts
En Christi VVets verbreker.
17.
Doet gy de wrake voor 't Gemeyn:
Gy gaet des niet te vaster.
Die last is swaer, de wel-lust kleyn,
En 't minste quaed, 's volcks laster.
18.
Geluckt de voor-genomen daed:
't Loon sal een hand vol wind zyn;
Lof-tuyting en een eeren-praet
Van die met u gesint zijn.
| |
[pagina 165]
| |
19.
Maer soo gy in 't voor-nemen sneeft:
Gy blijft en selfs verlegen;
En die 't geluck maer tegen heeft,
Krijgt heel de VVerelt tegen.
20.
Den algemeynen haet en spot
Hebt g' in d'ellend te wachten.
Of over-boos, of al te bot
Sal u een yeder achten.
21.
Als ick des VVerelts doen bepeyns,
VVat is haer Luck, een dwelm-luck!
Geluckt den aen-slag, 't heet Roomeyns;
Mis-luckt hy, 't is een schelm-stuck.
22.
't Gevaer is groot, de vruchten kranck,
De scha'e meer dan 't genot is.
En schoon 't waer alle man te danck:
VVat is 't als 't niet na God is?
23.
Het quaed eyscht straf; het ong'lijck wraeck:
(VVat Mensche seyt daer neen toe;)
Maer wie-se doen sal, dat 's de saeck.
God eygents' hem alleen toe.
24.
't Is waar hy wreeckt som-wijlen 't quaed
Door Menschen, selfs door snooden:
Maer al wat God geschieden laet
En heeft hy niet geboden.
25.
Die wreeck-stof geven, maken 't slecht;
Die 't wreken, maken 't grover:
Dat alder-hoogste Wrake-recht
Geeft God aen niemand over.
|
|
