Stichtelycke rymen, om te lesen ofte singhen
(1647)–Dirk Rafaelsz. Camphuysen–
Auteursrechtvrij[HOe ongelijcken lot]Sang: Madonna mia pietà.
HOe ongelijcken lot,
Bespeurt men in 't genot,
Van aerdsche din - gen;Ga naar margenoot+
Den boosen gaet het wel,
Den vromen komt gequel,
En ramp bespringen.
De deugde blijft al-tijd of meest verschoven;
De
| |
[pagina 88]
| |
Heyl vyt onheyl. De vroomste sietmen veel, seer jammerlijck verdruct;
En dat verdruckers, het verdrucken noch geluct;
So dat verdructe noch verdruckers heyl aen brinken.
Watist een wonder? wie begrijpt dees hooge dingen?
| |
[pagina 89]
| |
 sond haer tegen-deel, leyt veel-tijds boven leyt :f: :f: :f:
't Heeft zijn bedenck'lijck-heden:
Doch is in 't minst geen reden,
Om in sijn hert besluyt te willen ma- ken.
Dat weldoen gants geen loon heeft,
En die in 's Hemels throon leeft,
Sich niet bemoeyt met menschelijcke sa- ken.
2.
O neen: heel anders is 't
Dan 't blinde oordeel gist
Door schijn, die mis leyd.
Soo gy 't besluyt omkeert;
Vergeldings missen, leert
Vergeldings wisheyd.
Kreeg Deugd steeds Aerdschen loon,, soo mocht men vreesen
Ofz' oock met Hemelsch loon,, gekroont sal wesen.
Maer nu op 't Deugdig leven
Geen loon hier wort gegeven
Dan dien 't selfs heeft, door hoop' en rust'lijck noe-gen;
Soo mach en moet men sluyten;
Dat God den Vromen, buyten
Dees snoode Aerd, een Beter wil toe-voegen.
3.
De Sonde, 't hoochste Quaed,
Is, in sich selven, haet-
De Deugd gunst-waerdig.
God in hem selven goed,
Blijft hem die Deugde doet,
Trou en rechtvaerdig.
Gelijckheyd in natuyr,, moet Liefde baren;
Op-rechte Liefd' baert lust,, om sich te paren
En steeds vereent te vinden
Met 't warelijck-beminde,
Om 't hoochste Goed en liefde te doen smaken.
Laet God dan in dees tijden,
Om re'en, sijn vrienden lijden;
Haer aert nochtans kan liefde niet versaken.
| |
[pagina 90]
| |
Schadeliickheyt der valscher tongen. Doeg d' Edomiters tong, in schallickheyt bedreven,
Cost vijf en tachtentich, gesallefden hun leven,
Een Abjathar alleen, geluckelijck ontquam.
Wat is de valsche Tong, een schaed'lijck Vier en Vlam.
|