Stichtelycke rymen, om te lesen ofte singhen

[p. 12]

Twee-spraack.

Sang: Engelsche Echo. Of: Malsims.

THert is my benout,
Benout (helaes!) tot in der doodt;
Waer 'k my wende,
Volgt ellende,
Als een schaduw na. In dit eensaem woud,
Wil ick, geperst door diepen noodt,
Luyd uyt-steenen,
En beweenen,
Al mijn ramp en scha.
Ach! wanneer,
Krijg' ick we'er,
't Geen ick soo beminden?
Neem een keer,
Soeck niet meer,
Gy sult beter vinden.
Beter vinden kan ik niet.
't Zijn qua oogen daer g'uyt siet.
'tHert my noyt tot beter riet.
't Is niet minnens waert dat vliet.
Hoe 't zy, had ick 't we'er-om, ten eynde waer 't verdriet.

[p. 13]

Aenvechtings opmerckingh.

De broose mensche licht'lijck sneeft

Die steedts in weelde en wellust leeft.
Wie d'ydelheyt met lust aenschout
Aenvechting, streckt hem heylsaem sout.

[p. 14]

 

M.

 

2.

 

'kMeynden, ick stond vast;

 

'tGeluck dat loeg my minlijck toe;

 

Staats vermeeren,

 

Schat en eeren

 

Scheenen my bereydt;

 

'kVoelden my verrast,

 

En ne'er gevelt, ick weet niet hoe;

 

't Luck, schoon heenen

 

En verdweenen,

 

Liet my 'therten-leyt

 

Wie roost my

 

Soo t'onty'

 

Al mijn herts vermaken?

 

G.R.

 

Een die dy

 

Los en vry

 

Van ellend wil maken

 

M.

 

Quaet (eylaes!) en weerd geen quaedt.

 

G.R.

 

Quaedt weert quaedt als 't Godt toe-laet.

 

M.

 

God, die goedt is, weert geen baet.

 

G.R.

 

Weeld besnoeyen is geen haedt.

 

M.

 

'tSchijnt waar, maer liever noch had ick een ander raedt.

 

M.

 

3.

 

Wat ick ren of loop,

 

Hoe ick my selven quel of pijn,

 

Wat ick slave

 

Hoe ick drave,

 

Laes! 'tis sonder vrucht.

 

Sterf vergeefse hoop,

 

Wech uyt mijn hert, 'ten wil niet zijn:

 

'tIs al tegen;

 

Heyl en Segen

 

Zijn van my gevlucht.

 

Is'er dan

 

Niet waar an

 

My troost kan geschieden?

 

G.R.

 

Wis, het kan:

 

Vliedt slechs van

 

'tGeen van u wil vlieden.

 

M.

 

Wie kan vli'en als 'thert noch haeckt?

 

G.R.

 

Die lang soeckt, en noeyt genaeckt.

 

M.

 

Wie laet geern 'tgeen soo vermaeckt?

 

G.R.

 

Die noch beter heeft gesmaeckt.

 

M.

 

'tIs waer: als Beter komt, wort Snooder geern versaeckt.

 

M.

 

4.

 

Moedt mijn ziele moedt.

 

Wat moedt? (helaes!) waer op? waer na?

 

'tAerdtsche miss' ick;

 

Beter giss' ick:

 

Maer wat gissens re'en?

 

Vindtm' oock beter Goedt?

 

Het oog seyt neen; het hert seyt ja.

 

'tOog kan liegen;

 

'tHert, bedriegen.

 

Wie volg ick van tween?

 

Onbekendt

 

Is my 'tendt

 

Daer 'k toe wort gedreven.

 

G.R.

 

Die ellendt

 

Neemt en sendt

 

Wilt u 't Eeuwig geven.

 

M.

 

'tEeuwig? maer wie weet of waer?

 

G.R.

 

Uyt de Schrift is 'topenbaer.

 

M.

 

Waarheyt is mis-schien niet daer.

 

G.R.

 

't Klaer bewijst hem selven klaer.

[p. 15]

 

M.

 

Hoe soet is 'tdroef gemoet een waar-gelijcke maer.

 

M.

 

5.

 

Waer-om was het doch

 

Dat my het Onverganckelijck

 

In voor-tijden

 

Min verblyden

 

Dan te deser stondt?

 

Laes! ick sie 'tbedroch:

 

'tG'loof, niet in 'thert ontfanckelijck,

 

(Door 'tin-beelden

 

Van 'svleesch weelden)

 

Lag slechs inde mondt,

 

Nu is 'twat

 

Maer dien schat

 

Vond ick geern noch klaerder.

 

G.R.

 

Word niet mat

 

Die toe-vat

 

Grijpt allencken naeder.

 

M.

 

Ach! die sach. Wis gaet voor Raem:

 

G.R.

 

Reyn geloof is aengenaem.

 

M.

 

'tSien daer by, waer oock bequaem.

 

G.R.

 

Sien en G'looven gaen noyt t'saem:

 

Deugdt die Deugdts loon niet siet, draegt

 

waerlijck Deugdes naem.

 

M.

 

6.

 

Leef noch, hope, leef:

 

'kBegin een ander heyl te sien,

 

Duysternissen

 

De'en 'tmy missen;

 

Schijn had my verblindt,

 

Kleef niet, sinnen kleef,

 

Kleef niet aen 'tgeen dat noch moet vli'en:

 

'tIs al sterft'litck

 

En bederff'lijck

 

Watm' op Aerden vindt.

 

Langs wat baen

 

Sal ick gaen

 

Na 'tgeluckig leven?

 

G.R.

 

's Levens pa'en

 

Vindt gy staen

 

In Gods Woordt geschreven:

 

M.

 

Die oordeelt de Werelt, mal.

 

G.R.

 

Onrecht oordeel brenght ten val.

 

M.

 

Och! die paden sijn soo smal!

 

G.R.

 

't Rijcke loon versoet 'et al.

 

M.

 

Wel aen ick sie een weg die 'kbet bedenken sal.