Stichtelycke rymen, om te lesen ofte singhen

[p. 2]

Stichtelicke riimen. Eerste deel.

Sang:

HOu op die geyl gedicht of minne - klachten maekt,
En menig Maegd'lijk hert sijn reynigheyt ontschaekt,
Uw sin-werk is (als rechts) om sinnen te verfraey-en:
Maer wat van selver wast behoeft men niet te zaeyen.
2.
Hou op, verweende konst, van malle Malery,
Het voedtsel van qua'e lust en sieltsche sotterny.
De jong' en teere rijs breeckt door ontydigh swaeyen;
En wat van selver wast behoeft men niet te zaeyen.
3.
Hou op tijdt-quistig hooft dat Leugen-story dicht.
En d'onbedochte Ieugdt verydelt en ontsticht.
Een hongerige maeg is met geen windt te paeyen;
En wat van selver wast behoeftmen niet te zaeyen.
4.
Hou op verdwaesde pen die sotte eer-sucht stijft,
En loffelijk van Krijg, van Slaen, van Moorden schrijft;
Die tooren, wraeck, en nijdt, in 'therte doet vertaeyen:
Al wat van selver wast behoeft men niet te zaeyen.
5.
Hou op verwijfde handt, die, t'wijl gy besig zijt
Met nieu fatsoen en dracht, (te mild in geldt en tijt)
Staeg an een nieuwe wint van Sottigheyt laet waeyen:
Al wat van zelver wast behoeft men niet te zaeyen.
6.
Hou op die daghelijcks een nieuwen vondt voor-stelt
Tot mindering van Liefd' en meerdering van geldt;
Die d'Arent tot een Gier, en Ravens maekt van Krayen:
Al wat van zelver wast behoeft men niet te zaeyen
7.
Hou op vergifte tong die 'tvolck in sonden leyt;
Die u een Leytster waent, maer leydend' haer verleyt;
En tot u valschen troost Gods reden durft verdraeyen:
Al wat van zelver wast behoeftmen niet te zaeyen.
8.
Hou op, verdoolde Ziel van u dwaes-sinnigh doen;
Hou op sorg-vuldelijck de boosheyt uyt te broen.
Berou en ramp sult gy van sorten arbeydt maeyen.
Al wat van zelver wast behoeft men niet zaeyen.

[p. 3]

Richt-snoer der begeerten.

Dwaelde Esau eertijts in't verkiesen,

Moest hy syn voor-recht soo verliesen,
Kiest en begeert voor alle saken
'tGeen u kan eeuwigh vrolijck maken.