Stichtelijcke rijmen

Psalm XLIII.

GOdt die ick mijnen Richter maeck,
Weest beslichter in al mijn zaeck,
Tegen 't booze gebroet dat my
Wil verstricken, en helpt me ghy.

Godt mijn sterckte, mijn toeverlaet,

Daer het herte zijn hoop op slaet,
Godt mijn hulper, hoe koomt 'et by
Dat ick zonder uw hulpe zy?
Waerom laetge my in de pijn,
En zoo treurigh en angstigh zijn?
Als die bloedige vyandt dringt,
En my 't hooghste gevaer omringt?

Zendt uw waerheydt en heylzaem licht;

Dat ick al mijne gangen richt,
Om te wandelen op het padt
Naer uw heylige Vreughde-stadt;
Om te naken aen uw Altaer,
In uw Goddelijcke huys; en daer
U, Fonteyne van herts-geneught,
U, Fonteyne van alle vreughdt,
By te wezen in herte-lust,
En gedurige ziele-rust:
Om met lieffelijck harp-geklanck,
En het edele keel-gezanck,

[p. 439]

 

U te prijzen, om al het goedt

 

Dat uw gunstige handt my doet.

 

Waerom zijtge zoo zeer ontstelt?

 

Waerom zijtge zoo ne'er gevelt?

 

O! mijn ziele, nu quelt niet meer;

 

Hebt betrouwen op Godt den Heer:
Die ick loven en eeren zal,

 

Als mijn lijden en ongeval

 

Eens ten eynde zal zijn gebracht

 

Door zijn vaerdige hulp en macht.