Stichtelijcke rijmen

[p. 196]

Besluyt.

Zang: Canon a 3. Of: Engelsche Fortuyn.
V.

GHy die de Liefd' onmog'lijck acht te zijn,

En daerom niet na Liefde streeft of aerd't:

Verstaet, en vaet (tot blintheydts medecijn)

Hoe in den Mensch de Liefde liefde Baert.

2. De goede Godt, uyt reyne Liefdes drift,

Wil dat de mensch met hem onsterff'lijck leef

In heyls genot; doch dat voor deze gift,

De Mensch aen Godt het zijne weder-geef.

[p. 197]

 

[3.] Aerdts eenigheydt en wederliefd', is 't geen

 

Dat Godt in zijn geliefden Mensch wil zien.

 

Godt is volmaeckt. weldaden hoeft hy geen;

 

En van geen mensch en kan hem goedt geschiên.

 

[4.] Wat is't nochtans dat Good' in Mensch behaeght?

 

Dat Mensch aen Mensch zijn Liefde Godts betoon:

 

Goedt dat geschiedt aen dienze Liefde draeght

 

Acht ware Liefd' als troff't haer in persoon.

 

[5.] De Liefd' die Godt van Mensch aen Mensche wil,

 

Strijdt, door qua' waen en domme eygen zin,

 

[M]et 's Menschen lust, dies rijst in 't hert geschil.

 

De Wegh schijnt zwaer: nochtans, met moet hem in.

 

[6.] Al wat'er leeft, bemint zijns Wezens duur;

 

Verderf en doodt schout het als hoogst' ellendt:

 

De Mensch, die Leerzaemheyt heeft by Natuur,

 

Voelt dieper schrick van zijnes Wezens endt.

 

[7.] Dies Eygen-Liefd' die aen d'een zy' belet,

 

(Bestraelt met kracht van Goddelijcke re'en)

 

[A]en d'ander zijd' haer zelfs te rugge zet,

 

En port den wil om 't noodigh padt te tre'en.

 

[8.] De Liefde tot een eeuwigh Hemelsch goedt

 

Maeckt dat, met kracht, de Aerdtsche onder raeckt,

 

[E]n dat m' (hoewel met pijn) ter Deughdt zich spoedt:

 

Door Eygen-liefd' wordt Eygen-liefd' verzaeckt.

 

[9.] Door kennis wort eeuwigheyts Liefd' geteelt;

 

Door deze Liefd' krijght het Geloove kracht;

[p. 198]

 

't Geloove baert de Liefd' die Godt beveelt.

 

Zoo wordt d'een Liefd' uyt d'ander voortgebracht.

 

 

 

10. EN als de Mensch zich nu op wegh begeeft

 

En werck begint, bevindt hy in het gaen

 

Dat Liefds gebodt, zoo 't Godt gegeven heeft,

 

Niet is zoo zwaer als hy voor zich liet staen.

 

11. Veel-doen baert konst. en konst maeckt licht. te met

 

Bevindt de Mensch, van Waen door Waerheydt vry,

 

Dat in zich zelfs 't gebodt van Christi Wet

 

Een lieflijck jock en lichten arbeydt zy.

 

12. Aldus zoo krijgt 't zelfs-willig paerdt de spoor.

 

By Eygen-Liefd' koomt Liefde tot de Deugdt.

 

Een dubb'le drift stouwt krachtelijcker door,

 

Eerst was 't met pijn, nu gaet het werck met vreugdt.

 

 

 

13. DIe heeft, ontfanght. getrouheydt wordt beloont.

 

Godts heym'lijckheydt is by dien die hem vreest.

 

Hoe Waerheyts licht in 't hert zich klaerder toont,

 

Hoe meerder kracht tot Deughde, in den geest.

 

14. Godt vindt hem trou; dies doet Hy hem meer goedt:

 

Hy smaeckt meer goedt; dies toont hy meerder trouw:

 

De meerder trouw, maeckt dat Godt noch meer doet:

 

Godts stercker gunst, sterckt we'er des Deugdts gebouw.

[p. 199]

 

[15.] Hoe trouwer hy, hoe trouwer oock Godts is;

 

Hoe meer Godt hem, hoe meer hy Godt bemint;

 

Hoe tusschen twee meer aerdts gelijcken is,

 

Hoe nauwer zich de een aen d'ander bindt.

 

[16.] Dus straelt'er staêgh van hem, na Godt; en we'er

 

Van Godt op hem, een liefden-wederschijn.

 

Waer Meer staêg-a'n een oorzaeck is van Meer,

 

Daer kan geen werck (hoe zwaer) onmog'lijck zijn.

 

[17.] 'T Is zotte waen en doffe eygen-minn'

 

Die u, o mensch, houdt voor den ingang staen,

 

Daer feylt geen kracht, maer wil, en goedt begin:

 

Nooyt raeckt hy voort die nooyt en wil bestaen.