Stichtelijcke rijmen
(1660)–Dirk Rafaelsz. Camphuysen–
Auteursrechtvrij
[pagina 112]
| |
Zang: Yets moet ick u Laura vragen.
ALs de hooge nood, by tijden,
En onheyl aen alle zijden
My, wanhopig, heeft omvaên,
Dan verhef ik mijn gedachten,
En laet gaen tot God mijn klachten:
Want hy neemtze gunstigh aen.
2. Heere weest met my te lijden,
En koom doch mijn Ziele vryden
Van 't vergif dat dood'lijck plaeght,
En een leugenaer, behendigh,
(Schoon van buyten, vuyl inwendigh)
In zijn valsche tonge draeght.
3. Kand'er yets zoo grouw'lijck wezen
Dat de valsche tong zal vreezen
Door haer treken a'n te gaen?
Wordt'er yets zoo quaedt gevonden
Dat de booze leugen-monden
Niet stout-moediglijck bestaen?
4. Scherpe pijlen, af-gevlogen
Van eens stercken Krijgsman boge,
Gaen zoo niet door vleesch en bloedt:
| |
[pagina 113]
| |
Pijlen met venijn bestreken,
Doen in 't Lijf geen zulcke steken
Als de tong wel in 't Gemoedt.
[5.] 't Vuur, als't in jenever-boomen
Heeft de overhandt genomen
Door de krachten van zijn hit,
Kan 't licht al tot asch verteeren:
Maer noch kan 'tzoo zeer niet deeren
Als een zoo geringen lidt.
[6.] Wee my! dat ick moet gaen dutten,
En een vreemd'ling in de hutten
Van Kedar en Mesech, zijn;
Dat ick by een volck moet blijven
't Welck zich voedt in twist en kijven,
Is mijn Ziel zoo grooten pijn.
[7.] 't Hert wil my geen ruste geven
Dat ick by een volck moet leven
Daer de Vrede wordt gehaet:
By een volck, dat, als mijn reden
Is van vriendtschap en van vrede,
Dies te meer na oorloogh staet.
|
|