Stichtelijcke rijmen
(1660)–Dirk Rafaelsz. Camphuysen– Auteursrechtvrij
[pagina 103]
| |
Zang: Esprit qui fais mouvoir mes nerfs & mes arteres.
| |
[pagina 104]
| |
3. Al heeft de vrome mensch op Aerden alles tegen;
Al heeft de heel natuur hem oorlog aen-gezeydt:
Al scheyt het al van hem: Duurt hy maer op Godts wegen,
't En is geen blijck dat ooyt Godts Liefde van hem scheydt.
4. 't Is waer, van dagh tot dagh (om wel-doens wil verschoven)
Sleept hy zijn doodt; als 't schaep ter slachtbanck heen gebracht:
In alles evenwel koomt hy noch staêgh te boven
Door hem wiens liefd' in 't hert stort overwinnens kracht.
5. Zijn kruys, daer roemt hy in. waerom? hy weet dat Lijden
Geduldt; Geduldt, Deughdt-proef; Deughdt-proef, Heyls hope geeft.
Hy weet dat hy (met smaeck van Godes liefd' in't strijden,
Bestort door Godes Geest) geen yd'le hoop' en heeft.
6. Het licht-heen gaende kruys, (zoo maghtigh is de Waerheydt)
Hoe-wel 't in 's Werelts oogh als Ellendts teycken leydt,
Werckt in't Godt deughdigh hert een over-zware Zwaerheydt
En eeuwig-durend' wicht van Heyl en Heerlijckheydt.
|
|