Stichtelijcke rijmen

[p. 84]

[De mensch in 't quaedt, door qua' gewoont, verdorven]

Zang: Als op 't voor-gaende. Oock aldus:
II.

BOVE-ZANG.

DE mensch in't quaedt, door qua' gewoont, verdorven,
Daer Deugd-lust heel in't hert is uyt-gestorven,
Staer-oogt zoo stip op 's Duyvels kramery
Dat hy, mol blindt,
Godts wegen stapt voor-by.

[p. 85]

GROND-STEM.

[D]E mensch in't quaedt, door qua' ge[w]oont, verdorven,
Daer Deugd-lust heel in't hert is [uy]t-gestorven,
Staer-oogt zoo stip op 's Duyvels kramery
Dat hy, mol blindt,
Godts wegen stapt voor-by.
[2.] Zoo hem somtijdts Godts glans in d'oogen schimmert:
[S]trax wort in't hert daer tegen aen getimmert.
Hy schout het Licht, en mijd het pijnlijck Woort
Dat hem zijn rust en zond-vermaeck verstoort.
[3.] 't Is waer, hy gaet te mets, of veeel, ter Kerken:
[Pl]eegt uyterlijck Godtsdienstelijcke wercken:
Heeft oock somtijds van God en Hemel spraek:
Maer 't Hert had nooyt daer van den minsten smaeck.
[4.] 't Leyt fabels-wijz' in zijnen mondt en herssen;
[(Z]oo 't anders waer, de waerheyt moest hem perszen)
Daer van te reden-kav'len dunckt hem fraey,
En klapt'er van gelijck een Papegaey.