Stichtelijcke rijmen
(1660)–Dirk Rafaelsz. Camphuysen–
Auteursrechtvrij
Zang: Met recht magh ick my wel beklagen.
| |
[pagina 5]
| |
 't geluck dat dient hem zeer;
't Geluck dat dient hem: Maer genoegh is meer.
2. Wort yemandt hier zoo hoogh verheven
(Gelijck doch zelden yemandt wordt)
Dat hy, in staêgh en pijnlijck streven,
Van stercke eer-lust aen-geport,
Door hoogen staet,
Romeynsche daedt,
Of kloeck verstant, komt tot de hoogste eer:
'tIs veel verworven: Maer genoeg is meer.
3. Kan yemandt, died'er leeft, geraken
(Als doch geen mensch ter Werelt kan)
Tot zulck geniet van aerdtsche zaken
Dat hy met rusten toe end' a'n
Al ruyckt, en smaeckt,
Hoort, ziet, en raeckt
Wat wellust geven magh: dit Luck loopt veer
En boven't mensch'lijck: Maar genoeg is meer.
4. GENOEGH heeft niemandt van de menschen
Dan die' in't Aerdtsche door-gestre'en,
Nu viert van Aerdtsche hoop' en wenschen,
En, (met zulcks als hy heeft, te vre'en)
Gerust en stil,
Heeft wat hy wil,
Wil wat hy heeft; kan wat hy pooght en doet,
Doet wat hy kan; een Heer van zijn gemoet.
5. Het Aerdtsch kan niemandt zoo versmaden
Dat hy meer dan hy heeft niet wenscht,
Dan die, van Aerdtsche liefd' ontladen
| |
[pagina 6]
| |
En, door Godts stercken geest ontmenscht,
Na Beter tracht,
Op Beter wacht,
Van Beter, dat volmaeckt en eeuwigh is,
Te zullen erven, leeft in't hert gewis.
6. Gewis kan niemandt zijn van 't erven
Des grooten Heyls daer Godt me'e loont,
Van nimmermeer te zullen sterven,
Van steeds te woonen daer Godt woont,
Dan die, bereydt
Tot alle leyt
Dat Godt in zijnen dienst hem over-zendt,
Den wil zijns Zoons blijft doen tot aen den end.
7. Belach nu, dwaze Werelts-knechten,
(Hoe weeldigh, rijck, en hoogh van staet)
Belachze die Hier 't hert niet hechten:
Behalven 't heyl dat noyt vergaet,
Krijght, ongezocht,
Een slecht-bedocht,
En (na uw arme oordeel) arme bloedt
Al 't heyl daer ghy met pijn vergeefs om wroet.
|
|
