Stichtelijcke rijmen

'T Boeck
Tot den Leser.

ICk ben geen Krijgs-tromtet, die soek met stale spitsen,
Verwoede Bende aen malkanderen te histen;
Noch Vedel, die verpacht aen Venus lodder-oog,
Natuers aenritsing por' en wacker met mijn boog;
Maer uyt den Heyl'gen Geest herboren Davids Harpe,
Welck' overstaegh den draf der dert'ler Dichten warpe,
Als mijn geluyt galmt door der wolken mist en damp,
Daer onse Borgerschap kost heeft Christi ramp:
En raed' elck Ancker-vast sijn Ziele te vertuyen,
Aen 't Hemels, door geloov' en hoop die d'ydel buyen

[fol. A6v]

 

Zijn machtig door te staen van Wer'lts bewegenis,

 

Als pracht, en wat meer sond' sy met sich slepend is.

 

Mijn Rijmer, die u schenckt sulck' overschoone Lessen,

 

Is weer beschoncken, als de jonghste Soon van Jesse;

 

Met volpropt', ingedruckt, en op-gehoopte maet

 

In Godes Rijk daer vreugd in eeuwig bloeyen staet,.

C.I. Vinckel.