De carneval van Roomen of de vastenavonds vermaaklykheden

[p. 50]

[Scharmoes en Fricasso]

Scharmoes en Fricasso, twee aar - - dige snaaken,
Al danzende aan 't

[p. 51]

vegten, Doch zonder te raaken:
Fricas met een sabel ge - lyk als men droeg
Toen Gerrit van Velzen Graaf Floris versloeg.
Scharmoes met zyn dompje,
En punteloos stompje,
Geeft daar meê aan 't lompje,
Fricasso, genoe - - - - - g.
Geeft daar meê aan

[p. 52]

't lompje,
Fri-casso genoeg.
Scharmoes met zyn dompje,
En punteloos stompje,
Geeft daar meê aan 't lompje Fricasso genoe - - - - - - - - - - g.
Geeft daar meê aan 't lompje, Fri - casso genoeg.

[p. 53]

 

2.

 

 

 

Zy houwen en steeken, in 't bogtig pareeren,

 

Als droesjes, doch zonder malkaar te bezeeren,

 

En vegten als haantjes, vol vuur, in de mat,

 

Dan buik tegen buik, dan weêr gat tegen gat.

 

Zo dat door hun kluiven,

 

Van mantels en huiven,

 

De veeren weg stuiven,

 

Gelyk van een kat.

 

 

 

3.

 

 

 

Fricasso heeft eind'lyk deez' oorlog verdrooten,

 

En zei tot Scharmoes: als 'er bloed word vergooten

 

Dan word ik wat mislyk, ik ben zo wat teêr,

 

Myn Sabel sloeg anders je kop voor my neêr,

 

Scharmoes door die reden

 

Wat flaauwtjes, zei mede:

 

Wel aan dan, kom vreden,

 

Smyt neêr je geweer.