Verzameld werk. Deel 6

De activisten

Het lijdt voor mij geen de minste twijfel of de zogenaamde activisten zijn met huid en haar en ziel en lichaam aan Frankrijk verkocht.

Hoe zou het anders kunnen? In 1914 stond de Vlaamse zaak

[p. 183]

zo gezond, dat alle rechtmatige eisen op het punt waren verkregen te worden. Dit was voor een heel groot deel het werk van hen die later zouden activisten worden. Toen streden zij met waardigheid en trots. Zij voelden liefde en eerbied voor de schone zaak die zij verdedigden. Zij stonden heel wat hoger in hun ideaal dan de ouderwetse, officiële flaminganten, bij wie de vlaamsgezindheid maar al te vaak een oppervlakkig etiketje was.

Maar helaas! het was met hen ook slechts schijn en bedrog! Toen zij op de proef werden gesteld, bleef er niets dan een teleurstellende illusie over! De oorlog kwam, en, onder de mom van een vereniging met Duitsland dat hun rechten zou verdedigen, (het Duitsland nog wel dat hun eigen stamgenoten had gemarteld en vermoord!) verkochten zij zich feitelijk aan Frankrijk.

Ik kan het mij althans niet anders voorstellen. Alleen Frankrijk en de Franse invloed in België hebben baat ondervonden bij het activistisch verraad. De goede Vlaamse zaak is door hun schuld voor jaren achteruit gezet. Het was niet mogelijk haar een slechtere dienst te bewijzen, dan zij gedaan hebben.