Vrede
Vrede, vrede-na-de oorlog, is een heel mooi woord voor een heel lelijk ding. Dat hebben wij, hier en elders, en overal, ten volle kunnen ervaren.
Vrede-na-de-oorlog heeft niets van de goede veiligheid en zachte rust die het woord vrede anders omvat. Vrede-na-de-oorlog is haat, en vijandschap, en laster, en moord en roof. Is het niet een Duitse diplomaat, of generaal, of professor, of wat ook, die eenmaal gezegd of geschreven heeft, dat oorlog de voortzetting was van een politiek doel met andere middelen? Welnu, men kan het gezegde gerust omkeren en verklaren, dat vrede-na-de-oorlog de voortzetting van de oorlog is, met andere middelen.
De vrede, de goede, de echte, de zachte en weldadige, volgt eerst later, veel, véél later op de vrede na de oorlog.
Mijn vredesdagboek staat vooreerst nog niet in het teken van de olijftak.