Tafelspelletje, ter bruylofte van den edelen heere, Antony Tael, raed en vroetschap der stad Briel. En de edele deugdrijke juffrouw me-juffrouw, Brechtland Brasser

Getrouwt op den eersten januarij 1691

[fol. A1r]

Tafelspelletje, Ter Bruylofte Van den Edelen Heere, Antony Tael, Raed en Vroetschap der Stad Briel. En de Edele Deugdrijke Juffrouw Me-Juffrouw, Brechtland Brasser Getrouwt op den eersten Januarij 1691.

HOe zeer Bellone brult in 't midden van de zwaerden,
Daer 't veld alom bezaeit met bloedige standaerden,

En scheltrompet geklank, en grof metael verwoed,

De wolkerige lucht van weerklank galmen doet;

Kan mijne Zanggodin zig echter niet bedwingen
In 't woeden van den Krijg een Minnetoon te zingen.

't Zijn geen Pistolen, die hier Venus Zoontje schier,

Wanneer uyt Lantjes oog doe lieve tweeling koolen

De Borst des Bruidegoms ontvonken, als hy ziet

In 't medelijdend hart de vlammen lang verholen:

Dit geeft den Minnaer moet, die dus zijn dienst haer bied.

Is dan 't gezegend uur geboren,

Waer op het geluit zal hooren,

Dat men den uytslag van genae,

[fol. A1v]

 

Ontsluipende uw gebloosde kaeken,

 

Ons beider zielen eens zal maeken?

 

Ey! zoeten Engel zeg eens jae.

 

 

 

Dan zal ik u een kusje geven,

 

Zoo mals, zoo zoet, zoo vol van leven,

 

En aengenaeme tinteling,

 

Als oyt Adonis wellust smaekte;

 

Hoewel dat mondje dat hem blaekte,

 

Van gloet en Nectar zwanger ging.

 

 

 

En dat zal u zoo wel behaegen,

 

Dat gy van al uw Vrijsters daegen

 

Verwerpen zult de heuchenis;

 

Zoo dikwils gy zult overleggen,

 

Dat u 't vermaek van jae te zeggen

 

Niet eer als nu gebeurt en is.

 

 

 

Zoo lief een tael kon 't hart der zoete Bruid bekoren,

 

En haer met ziel en oor doen nae die galmen hooren.

 

Zy neemt het alles wat haer voorkomt nu in 't goe,

 

En kan de minnevlam nu zelfs niet langer smoren.

 

Maer reikt haer Bruidegom nu bly haer armen toe.

 

Geen twist of minnenijt, doe oit haer vreugde storen.

 

Leeft dan gelukkig Paer, van 't noodlot steets bemint,

 

Geniet den zegen lang, waer in g'uw zelven vind.

 

De Min en Hymen staen gereed om u te paeren

 

Met een onbreekbre band, die zielen dubbelt bind;

 

Om uw vernoeging te doen rekken met uw Jaeren.

 

 

[fol. A2r]

 

Zoo staet de heldre Zon uit onweer op te klaeren;

 

Wanneer de nevels zijn gesmolten op den vloed:

 

Zoo moet des Bruigoms trouw zijn diensten evenaeren;

 

Zoo span ik op dien toon mijn halfgebroke snaeren,

 

En tree 't gewenste Paer met zangen te gemoet.

 

Gaet dan, vereende gaet, daer Hymen u zal leyen;

 

Gaet blust met volle vreugd dien lang gestookten brand,

 

De Mingodinne wenkt, en lokt u met de hand,

 

En gunt dat zoet vermaek alleenig aen uw beyen:

 

De Hemel geef voorts dat uw gansche leven mag

 

Niet anders wezen als een enkle Bruilofs dag.