De bruiloft van Kloris en Roosje
(1731)–Dirck Buysero–
Auteursrechtvrij
[pagina 11]
| |
Elsje.
Ik ook, daer hebje nou niet tegen,
Ik wensch zo veul ik wenschen mag,
Dat zy te zaemen al den dag,
In vreugd en vrolykheid raag leeven.
Kreelis.
Dat hoop ik wil den Hemel geeven.
Tomas.
Wel nouw, dat ken tot zo ver toe.
Maer, Elsje, benje noch niet moê,
Om Kreelis langer op te houwen?
Elsje.
O ja, wy zullen zaemen trouwen.
Hy het myn jaewoord alleweg.
Pieternel.
Wel! wat een vreugd! ja wel, ik zeg!
Kreelis.
Ik dankje, schoone en uirgeleezen,
Ik zelje staeg gedienstig weezen,
In alles wat je hebt van doen,
Stae toe, dat ik je daer op zoen.
Tomas.
Kom, nou an 't eeten en an 't smullen,
Al 't zoenen ken den darm niet vullen.
Kom, schenk de glaezen vol met wyn,
En laet ons lustig vrolyk zyn.
Al de Vrienden gaan, nevens de Bruiden Bruidegom, aan de Tafel zitten, terwyl er een Boere deun gespeeld word.
Roosje.
Wie of nou 't eerste zel beginnen?
Elsje.
Mansette 't eerst.
Mansette.
'K heb niet veel binnon,
| |
[pagina 12]
| |
Wacht noch een beetje. Elsje 't eerst,
En dan dans ik met haer om 't zeerst.
Elsje.
Kom, Kreel, genoeg met al dat kallen,
Wy kunnen straks weêr an gaen, vallen.
Kreelis zingt.
Goeden aevond, myn zoete troosje;
Myn zuikerdoosje,
Nou eens gekust, wy zyn alleen;
'k Mag jou schoonheld heel wel lyen,
En al myn vryen
Dat is om jou, en anders geen.
Myn liefje, myn diefje, myn hondje, myn schat,
'k Zweerje, by 't bond van lubbert ooms kat.
En och! och! och! dat ik je reis had, bis.
Elsje zingt.
Wel, wat praet die vryeraerdig!
En jy bent waerdig!
Een meisje, die het maar wil doen.
'K loof je zoud me wel licht bekooren:
Nae ik kan hooren,
Jy schynt me zo geweldig groen.
Jy zegt het zo geestig, Zo aardig, zo raer,
'k Wensch jou de Bruigom al binnen het Jaer.
En, och! och! och! myn zuikerde vaer, bis.
Kreelis zingt.
Wel, myn alderliefste Bruidje,
Myn malle guitje,
Daer is myn hand, ontvang myn trouw;
Dan zo zweer ik zel je weezen
Myn uitgeleezen,
Myn eige zelve; ja, myn vrouw.
Maer zeg net wat haestig, en maek me niet bang,
Zo zing ik van vreugde, de vrolyke zang.
Maar, och! och! och! je wacht me zo lang.
Elsje zingt.
't Is wel, ik zel het myn besje vraegen,
| |
[pagina 13]
| |
'T is licht te waegen,
En kom dan morgen om bescheid,
Dan zel ik het jou al verhaelen,
En gaen vertaelen
Wat dat myn besje al heeft ezeid.
Maer 'k zorg zy is 'er niet wel toegezind;
Praet ik van trouwen, zo zeid zy; myn kind;
En, och! och! och! zie wat je begint, bis.
Kreelis zingt.
Wel, myn alderzoetste liefje,
Myn honing diefje,
Gae by jou besje met fatzoen,
Dan zei z' haer oude koude zinnen
Wel haest verwinnen,
En zeggen wat jou staet te doen.
Dan ben ik de Bruigom en jy bent de Bruid,
Hael een Notaris die 't huuwelyk sluit,
En, och! och! och! myn vryen is uit.
Roosje.
Kom, Kloris, lustig, als een man,
Nou jy, en ik, jy moet 'er an.
Kloris.
Wel aen, ik ben 'er meê te vreden,
Zo ken men onzen tyd besteeden.
Kloris en Roosje dansen.
Tomas, na 't Dansen.
Zie, zo! zo moet men Bruiloft houwen;
't Is een pleizier om dus te trouwen.
Nou lustig, Kreel, gae weêr jou gang.
't Gaet wel, my duurd het niet telang.
Kreelis zingt met Elsje.
Al die niet meugen
O vrolyke Baas,
Die lekkere teugen
Zyn suffent of dwaas!
Uw kannen te leegen,
Uw Glaazen te veegen,
| |
[pagina 14]
| |
Dat 's eenigste goed,
Dat 's eenigste zoet.
Komt, laat ons dan Bacchus met dansen begroeten,
De vreugd, de vreugd
Die springt van de kop in de voeten.
Elsje en Roosje Dansen.
Kreelis, na 't dansen.
Kom, Tomas vaer, nou meet jy dansen,
Met Pietje, 'k zal terwyl wat schransen.
Tomas.
Kom, geef my eerst een glas met wyn,
Speul op een Deun van Jakkelyn.
Ha 't Dansen.
Zie zo, Moêt Jans, gantsch elleweeken!
's Was tyd, myn beenen die bezweeken;
Had deuzen dans nog lang eduurd,
Zo had ik haest myn kwast eschuurd.
Pieternel, na 't Dansen.
Nou moet men eens de Bruid bedenken,
En haer wat in heur Huisraedt schenken,
Daer is een leepel, met een kom.
Tomas..
Zie daer; daer hebje, Bruidegom,
Een pispot om je blaas te leegen.
Mansette.
Daar is een luur, om 't kind te veegen,
Als jy het hebt.
Elsje.
Hou waer, neem an
Daer is een peeperdoos, goê man.
Teeuwis.
'k Heb ook een tang, een schop en heugel,
Een beuzem, en een assche vleugel.
Roosje.
Wel zo, zo raekt ons Huisraadt klaar
Ik dankje, vrienden, allegaêr.
| |
[pagina 15]
| |
Pieternel.
Myn kynd, wat kunje meer begeeren?
Tomas.
'k Schenk haar een bed met varkens veeren,
Wel hoe, wat 's dat? wel lachje, nar?
't Is maklyk, want het stuift niet var.
Kreelis.
Zie, Bruigom, wat ik jou kom schenken,
Daer gy me altyd kund aen gedenken.
Zingt.
Ik heb een Eendje, en een Waardje,
Dat 's een paartje,
En een hondje, en een kat,
En een hennetje, en een haantje,
En een kraentje,
Om te steeken in het vat,
Spreekt.
As jy bier in komt te leggen.
Kloris.
Ja, ja, 'k verstae wat jy wilt zeggen.
Tomas.
Dat heb jy wonder wel eklaerd;
Ja, Kreelis, 'k zeg dat het zyn aerd.
Nou eens de Glaazen vol eschonken,
En op dat deuntje braaf gedronken
Kedaer, dat gaet je nae je gat.
Pieternel.
Och! Man, je drinkt je nog wel zat.
Tomas.
Daer is nou niet veul aen gelegen;
Ik heb een lyf dat kan 'er tegen,
'k Zal zuipen dat men wambes scheurd,
Het valt me daeglyks niet te beurd.
Pieternel.
Kom, Jongens nou al t'zaem aen 't springen,
Zet an een kant al deuze dingen.
| |
[pagina 16]
| |
Kloris.
Daer ben ik meê te vreên, beget.
'k Gae met myn bruid dan voort nae bed.
Hier werd een Ballet van 't heele Gezelschap gedanst.
UIT.
|
|