De bruiloft van Kloris en Roosje
(1731)–Dirck Buysero–
Auteursrechtvrij
[pagina 4]
| |
Myn zuikerde pry,
Myn bekje, bis.
Hoe trekje,
Zo haastig voorby?
Ei laeten,
Wy praeten
Een weinig in 't groen,
Gelyk wy plegten voor deuzen te doen.
Myn liefje, myn diefje, enz.
Elsje.
Ik kan niét wachten, ei, Krelis laet my gaen.
Kreelis.
Zoet, schelmpje, wilt my hooren:
Of kom ik jou zo vreemd te vooren?
Voor alles ben ik niet te kort.
Elsje.
Het is een praatje dat je schort.
Ritornel.
De Vryers zyn gewoon de Meisjes steeds te vryen,
Met opgepronkte kout,
Maar als men is getrouwd,
Ontdekt men, ontdekt men eerst hun schelmeryen,
Die groote brand is haest gesmoord.
Kreelis.
Neen, neen, myn bakkesje dat elk bekoord,
Ik zelje eeuwig vierig vryen,
Ik zelje alles geeven wat een jeugdig hart vermaekt,
Jy zelt al eeten wat je smaekt,
Ik zelje zo veel zoentjes geeven,
Als je van je leeven,
Ooit van iemant hebt gehad,
En noch iets smaekelyks, en noch iets smaekelyks boven dat,
Myn zoete bekje, raed eens wat?
Ritornel.
Elsje.
'k Geloofjy hebt het uit een boek eschreeven, bis.
| |
[pagina 5]
| |
Maer oprechte trouw noch eer, bis.
Vind men by geen jongmans meêr, bis.
Zy noemen ons haar leeven;
Zy heffen ons ten hemel toe,
Maer zyn ons ten eersten moê, bis.
Als wy onze trouw haar geeven, bis.
Kreelis.
Dat zelje van my nooit niet zien,
Liefste zusje,
Hoogste lusje,
'k Zel jou altyd dienen op myn knien.
Elsje.
Deez' eer voegt maer alleen Godinnen.
Kreelis.
Ik ken geen ander als jou op aerd,
Gy zyt deez' eer alleenig waerd.
Elsje.
Het schort gewis jou in de zinnen,
Of lees jy boekjes van de min,
Dat jy zo hoffelyk kunt praeten?
Maer ik moet gaen.
Kreelis.
Hou stant, myn Engelin,
Wou jy me zo verlaeten?
Ik zie je wel, ik zie je wel,
Al loop je noch zo snel
Je zelt me niet ontvliegen,
Dat leevend zoet,
Zo vol van gloed,
Dat ken je niet bedekken.
|
|