De bruiloft van Kloris en Roosje
(1804)–Dirck Buysero–
Auteursrechtvrij
[pagina 8]
| |
Myn bekje,
Hoe trekje
Zo haestig voorby?
Ei laeten
Wy praeten
Een weirig in 't groen,
Zo als wy plegten voor deuzen te doen.
Myn liefje,
Myn diefje, enz.
Elsje.
Ik kan niet wachten, ei, Krelis laet my gaen,
Krelis.
Zoet schelmpje, wilt my, hooren;
Of kom ik jou zo vreemd te vooren?
Voor alles ben ik niet te kort.
Elsje.
Het is een praetje dat je schort.
Ritornel.
De Vryers zyn gewoon de Meisjes steeds te wyen,
Met opgepronkte kout,
Maar als men is getrouwd,
Ontdekt men, ontdekt men eerst hun schelmeryen.
Die groote brand is haest gesmoord.
Krelis.
Neen, neen, myn bakkesje dat elk bekoord!
Ik zel je eeuwig vlerig vryen,
Ik zel je alles geeven wat een jeugdig hart vermaekt;
Je zelt al eeten wat je smaekt;
Ik zel je zo veul zoentjes geeven;
Als je van je leeven,
Ooit van iemand hebt gebad;
| |
[pagina 9]
| |
En noch iets smaekelyks, en noch iets smaekelyks boven dat,
Myn zoete bekje, raed eens wat?
Ritornel.
Elsje.
'k Geloof jy hebt het uit een boek eschreeven, bis.
Maer oprechte trouw nog eer, bis.
Vind men by geen jonkmans meêr, bis.
Zy noemen ons haer leeven;
Zy heffen ons ten hemel toe,
Maer zyn ons ten eersten moê; bis.
Als wy onze trouw haer geeven. bis.
Krelis.
Dat zelje van my nooit niet zien,
Liefste zusje
Hoogste lusje.
'k Zel jou altyd dienen op myn knien.
Elsje.
Deez' eer voegt maar alleen Godinnen.
Krelis.
Ik ken geen ander als jou op aerd,
Gy zyt deez eer alleenig waerd.
Elsje.
Het schort gewis jou in de zinnen.
Of lees jv boekjes van de min,
Dat jy zo hoffelyk kunt praeten?
Maer ik moet gaen.
Krelis.
Hou stant myn Engellin!
Wou jy me zo verlaeten?
Ik zie je wel, ik zie je wel,
Al loop je noch zo snel:
| |
[pagina 10]
| |
Je zelt me niet ontvliegen,
Dat leevend zoet,
Zo vol van gloed,
Dan kan je niet bedekken.
|
|