De bruiloft van Kloris en Roosje
(1743)–Dirck Buysero–
Auteursrechtvrij
[pagina 15]
| |
Elsje.
Ik ook, daer hebje nou niet teegen,
Ik wensch zo veul ik wenschen mag,
Dat zy te zaemen, al den dag,
In vreugd en vrolykheid mag leeven.
Krelis.
Dat hoop ik wil den Hemel geeven.
Tomas.
Wel nouw, dat ken tot zo, ver toe,
Maar, Elsje, ben je noch niet moê,
Om Krelis langer op te houwen?
Elsje.
ô Ja, wy zullen t' zaemen trouwen,
Hy het myn jaewoord, alleweg,
Pieternel.
Wel! wat een vreugd! ja wel, ik zeg!
Krelis.
Ik dankje, schoone en uitgeleezen,
Ik zelje staeg gedienstig weezen,
In alles wat je hebt van doon,
Stae toe, dat ik je daer op zoen.
Tomas.
Kom, nou an 't eeten en aan 't smullen,
Al 't zoenen ken den darm niet vullen,
Kom, schonk de glaezen vol met wyn,
En laet ons lustig vrolyk zyn.
Al de Vrienden gaan, nevens de Bruid en Bruidegom, aan de Tafel zitten, terwyl 'er een Boere deun gespeeld word.
Roosje.
Wie of nou 't eerste zel beginnen?
Elsje.
Mansette 't eerst.
Mansette.
'k Heb niet veel binnen,
| |
[pagina 16]
| |
Wacht noch een beetje. Elsje 't eerst,
En dan dans ik met haer om 't zeerst.
Elsje.
Kom, Kreel, genoeg met al dat kallen,
Wy kunnen straks weêr an gaen vallen.
Krelis zingt.
Goeden aevond, myn zoete tRoosje;
Myn suikerdoosje,
Nou eens gekust, wy zyn alleen;
'k Mag jou schoonheid heel wel lyen,
En al myn vryen
Dat is om jou, en anders geen.
Myn liefje, myn diefje, myn hondje, myn schat,
'k Zweerje, by 't bond van lubbert ooms kat.
En och! och! och! dat ik je reis had, bis.
Krelis zingt.
Wel, wat praet die vryer aerdig,
En jy bent waerdig
Een meisje, die het maar wil doen.
'k Loof je zoud me wel licht bekooren,
Nae ik kan hooren,
Jy schynt me zo geweldig groen,
Jy zegt het zo geestig, zo aerdig, zo raer,
'k Wensch jou de Bruigom al binnen het Jaer.
En, och! och! och! myn suikerde vaer, bis.
Krelis zingt.
Wel, myn alderliefste Bruidje,
Myn malle guitje,
Daer is myn hand, ontfang myn trouw;
Dan zo zweer ik zei je weezen
Myn uitgeleezen,
Myn eige zelve; ja, myn vrouw.
Maar zeg het wat haestig, en maek me niet bang,
Zo zing ik van vreugde de vrolyke zang,
Maar, och! och! och! je wacht me zo lang.
Elsje zingt.
't Is wel, ik zel het myn besje vraegen,
| |
[pagina 17]
| |
't Is licht te waegen,
En kom dan morgen om bescheid,
Dan zel ik het jou al verhaelen,
En gaen vertaelen
Wat dat myn besje heeft ezeid.
Maer ik zorg zy is 'er niet wel toe gezind;
Praet ik van trouwen, zo zeid ze, myn kind,
En, och! och! och! zie wat je begint. bis.
Krelis zingt.
Wel, myn alderzoetste liefje,
Myn honingdiefje,
Ga by jou besje met fatsoen,
Dan zei z' haer oude koude zinnen
Wel haeft verwinnen,
En zeggen wat jou staet te doen.
Dan ben ik de Bruigom, en jy bent de Bruid,
Hael een Notaris, die 't huwelyk sluit,
En, och, och! och! myn vryen is uit. bis.
Roosje.
Kom, Kloris, lustig, als een man,
Nou jy, en ik, jy moet 'er an.
Kloris.
Wel aen, ik ben 'er meê te vreden,
Zo ken men onzen tyd besteeden.
Kloris en Roosje dansen.
Tomas, na 't dansen.
Zie, zo! zo moet men bruiloft houwen;
't Is een pleizier om' dus te trouwen.
Nou lustig, Kreel, gae weêr jou gang,
't Gaet wel, my duurd het niet te lang.
Krelis, zingt met Elsje.
Al die niet mengen,
O vrolyke Baas,
Die lekkere teugen,
Zyn suffent of dwaas!
Uw kannen te leegen,
Uw Glaazen te veegen,
| |
[pagina 18]
| |
Dat 's 't eenigste goed,
Dat 's 't eenigste zoet.
Kom, laat ons dan Bachus met danssen begroeten.
De vreugd, de vreugd
Die springt van de kop in de voeten.
Elsje en Roosje Dansen.
Krelis, na 't Dansen.
Kom, Tomas vaer, nou moet jy dansen,
Met Pietje, 'k zal terwyl wat schransen.
Tomas.
Kom, geef my eerst een glas met wyn:
Speul op een Deun van Jakkelyn.
Na 't Dansen.
Zie zo, Moêr Jans, gansch elleweeken!
't Was tyd, myn beenen die bezweeken;
Had deuzen dans noch lang eduurd,
Zo had ik haest myn kwast eschuurd.
Pieternel, na 't Dansen.
Nou moet men eens de Bruid bedenken,
En haar wat, in heur Huisraed schenken.
Daer is een leepel, met een kom.
Tomas.
Zie daer, daer hebje, Bruidegom,
Een pispot, om je blaes te leegen.
Mansette.
Daer is een luur, om 't kind te veegen,
Als jy het hebt.
Elsje.
Hou waer, neem an,
Daer is een peperdoos, goê man.
Teeuwis.
'k Heb ook een tang, een schop en heugel,
Een beuzem, en een asschevleugel.
Roosje.
Wel zo, zo raek ons Huisraed klaer.
Ik dankje, vrienden, allegaêr.
| |
[pagina 19]
| |
Pieternel.
Myn kynd, wat kunje meer begeeren?
Tomas.
'k Schenk haar een bed met varkens veeren.
Wel hoe, wat 's dat? wel lachje, nar?
't Is maklyk, want het stuift niet var.
Krelis.
Zie, Bruigom wat ik jou kom schenken,
Daar gy me altyd kund aen gedenken.
zingt.
Ik heb een Eentje, en een Waardje,
Dat 's een paartje,
En een hondje, en een kat,
En een hennetje, en een haantje,
En een kraantje,
Om te steeken in het vat,
Spreekt.
Als jy bier in komt te leggen.
Kloris.
Ja, ja, 'k verstae wat jy wilt zeggen.
Tomas.
Dat heb jy wonder wel eklaerd;
Ta, Krelis, 'k zeg dat het zyn aerd.
Nou eens de Glaazen vol eschonken,
En op dat deuntje braaf gedronken.
Kedaer, dat gaet je nae je gat.
Pieternel.
Och! Man, je drinkt je noch wel zat.
Tomas.
Daer is nou niet veul aen gelegen;
Ik heb een lyf dat kan 'er tegen,
'k Zal zuipen dat men wambes scheurd;
Het valt me daeglyks niet te beurd.
Pieternel.
Kom, Jongens, nou al t' zaem aen 't springen,
Zet an een kant al deuze dingen.
| |
[pagina 20]
| |
Kloris.
Daer ben ik meê te vreên, beget.
'k Gae met myn bruid dan voort nae bed.
Krelis en Elsje, nevens het beele Gezelschap, zingen.
Wat is ons al vreugd gegeven,
In 't vermaak'lyk buitenleeven!
't Is zo aardig, 't is zo zoet,
Alles wat de Landman doet.
Hy verheugd zich, onder 't lommer
Van 't geboomt' vind hy geen kommer:
Niemand weet hier van verdriet,
Hoofsche staatzucht plaagt ons niet,
Aan deez' liefelyke streeken,
't Ruischen van de klaare beeken;
't Pluimgediert, dat geestig kweelt,
's Landmans oog en ooren streelt.
Hier word een Ballet van 't heele Gezelschap gedanst.
UIT.
|
|