Het gheestelyck blom-hofken van Bethleem

[p. 117]

Gheestelijck Liedeken, vande Doodt.

Stemme (O Vaeder die in Hem'len zijt, &c.) als fol. 112.

1. DE doodt die t'al heeft in bedwanck

En maeckt ons leven hier niet lanck:

Want ost wy willen oft wy niet,

Moeten al staen, moeten al staen tot haer ghebiet.

2. T'sy Koninghen; ost Princen groodt,

Moeten besueren eens de doodt,

Moeten met onderdaenighijdt

Hun al begheven, hun al begheven tot den strijdt.

3. De felle doodt moet t'al verslaen

Al dat het leven heeft ontfaen:

Sy komt tot elck-een in't ghemeyn,

Jst rijck oft arm, ist rijck oft arm, ist groodt oft kleyn.

4. Hoe bitter is ons u vermaen!

Wie isser die u kan ontgaen?

Hoe haest benemt ghy onse vreught!

Al ist oock in, al ist oock in ons jonghe jeught.

5. Het lichaem doet ghy naeckt en bloodt

Begraeven inder aerden-schoot:

T'goedt dat wy hebben lanck ghespaert,

Ontnemt ghy ons, ontnemt ghy ons soo onvervaert.

6. Alleen die doen naer Christus sin

Door u gaen sy ten Hemel in

Maer die hier quaet van leven sijn

Die brenght ghy in, die brenght ghy inde helle pijn.

7. Wat is het mensche leven oock!

Voorwaer ten is maer eenen roock:

Een schijnsel vanden dagheraet,

Die noeyt blijft staen, die noeyt blijft staen maer haest vergaet.

8. O mensch dit is den besten raet

Wacht u doch, bid' ick, van het quaet;

Stelt u in eenen goeden staet

Soo komt de doodt, soo komt de doodt tot uwer baet.

FINIS.