Het gheestelyck blom-hofken van Bethleem

[p. 28]

Kers-Liedeken. Dorothea een suyvere siele, komt het Kindeken Jesus wenschen een blommigh Beddeken voor het hert Kribbeken.

Op een nieuwe stemme als volght.

Cantus.

O Alderhooghste Mogentheyt! O lief- felijc- ke Soetig-

heyt! ô Kindeken! ô grooten Godt! Mijn eeuwigh deel mijn
ceu- wigh lot: Schepper van de- sen grooten al, Och
ligh- dy hier in eenen stal! Jn dese krib- be rauw' en
hert, Van ongeschaeft, geknobbelt bert.

[p. 29]

Bassus.

OAl- derhooghste Mogentheyt! ô lieffelijc- ke soetig-

heyt! ô Kindeken! ô grooten Godt! Mijn eeu- wigh deel, mijn

eeuwigh lot: Schepper van de- sen grooten al, Och

lighdy hier in eenen stal! Jn dese krib- be rauw' en

hert, Van ongheschaeft, ghe- knobbelt bert.

[p. 30]

1.

 

O Alderhooghste Moghentheydt!

 

O lieffelijcke Soetigheydt!

 

O Kindeken! ô grooten Godt!

 

Mijn eeuwigh deel, mijn eeuwigh lot:

 

Schepper van desen grooten al

 

Och lighdy hier in eenen stal!

 

Jn dese kribbe rauw' en hert,

 

Van ongheschaeft, gheknobbelt bert.

Js het ô Heer dan uwen lust,

Op hoy en stroo te nemen rust?
Meynt ghy dat het my niet en deert
Dat ghy niet meer ghemackx aenveert.
Jesu die t'menschelijck gheslacht,
Soo hoogh en weerdigh hebt gheacht,
Dat ghy gheworden sijt een mensch
Aenhoort doch, bid ick, mijnen wensch.

Siet ick sal u vergaederen

Van alle blommen blaederen;
Om voor u een saeght beddeken
Te maecken, soetste herteken.
De Hiacinten hemels blauw',
Peneékens, met den hof kersauw',
En Tullipa roodt karmasijn
Die sullen hier u decksel sijn.

[p. 31]

4.

 

T'hoor-kusseken sal maecken schoon

 

Den Martagon, en Keysers-kroon,

 

Genoffelen van soeten gheur

 

En Animonîe schoon couleur.

 

Komt dan voor t'herde bribbeken

 

Rust op dit blommigh beddeken,

 

Met Lelikens van suyverheyt,

 

En maeghde-pallemkens bespreyt.

Komt Blommeken van Nazareth

Die op t'ghewas der hoven let;
U jonghe teere ledekens
Leght tusschen witte lelikens:
Besit het kruyt dat g'hebt gheplant;
T'is mijnder siele, vrughtbaer lant,
Den heelen schat van mijnen hof,
Leyt hier tot uwen dienst en lof.

Ghy die mijns herten gront door-fiet,

Ghy weet wel wat dat kruyt bediet,
Ghy weet wat blommen ick u gheef,
Al dat ick ben al wat ick leef:
Och oft ghy dan eens in my quaemt
En in mijn siel u ruste naemt!
Jck bleef by u, en ghy by my,
Doet dat ô Godt en maeckt my bly.

FINIS.