Gezangen voor de gereformeerde kerk van Nederland

[p. 139]

Gezangen van d^s J.W. Bussingh. N^o. XIX.

Het verstandig gebruik der weereldsche goederen.

Zangwijze: Psalm 65 en 72.

Nog in de Lente van de Jaren,

Welaen, verheugen we ons! -

Nog niet bedekt met zilv'ren hairen,

Welaen verheugen we ons! -

Laet ons, in Sions blijde choren,

Bezield met reine vreugd,

Een vrolijk maetgezang doen horen,

In onzen God verheugd. -

[p. 140]

 

Dat wij ons hart den Schepper wijden,

 

Die ons als Vader mint,

 

Hij wil zich in ons heil verblijden,

 

Hij handelt ons als Vrind.

 

't Toekomstige is voor ons verborgen,

 

Het aerdsche zal vergaen,

 

Onzeker is de dag van morgen,

 

Maer 't hemelsch' zal bestaen.

 

 

 

Dat wij 't geluk der aerd' waerderen,

 

Doch op den juisten prijs,

 

En nooit verganklijk goed begeren,

 

Dan op de rechte wijs.

 

Dat Rede en Openbaring beiden,

 

Op 't rechte spoor ons leid',

 

Daer kunnen wij, met vreugd, verbeiden

 

Den schat der eeuwigheid.

[p. 141]

 

't Is dwaes de goed'ren te verächten,

 

Die ons de weereld biedt:

 

Naer wettig eigendom te trachten

 

Verbiedt de Godheid niet. -

 

Oneindig groot is 't goed in waerde

 

Van 't Hemelsch Vaderland,

 

Maer ook de schatten dezer aerde

 

Zijn gaven van Gods hand.

 

 

 

God schiep de weereld tot genieten,

 

Zo lang m'op aerde leeft,

 

Hij wil den sterfling niet verdrieten,

 

Schoon dees Hem vaek weêrstreeft:

 

Dat wij slechts bij 't genot bedenken,

 

Hij die genieten laet,

 

Die ons het goede ruim wil schenken,

 

Is 't ook die 't misbruik haet.

[p. 142]

 

Dat wij dan steeds ons hart beproeven,

 

Bij 't smaken van het goed',

 

Of we ook door 't misbruik Hem bedroeven,

 

Die zo veel weldaên doet.

 

Ja, dat wij Hem als kinders vrezen,

 

Zijn zorg is Vaderlijk,

 

Nooit moete ons hart weêrstrevig wezen,

 

Wij zijn dan arm of rijk.

 

 

 

Zo smaken wij 't genot van 't leven,

 

Met zuiv're dankbaerheid,

 

Zo zal ons nooit de hoop begeven,

 

Schoon 't pad door doornen leid,

 

Zoo streelt, in 't tijdstip van ons sterven,

 

't Vooruitzicht ons gemoed,

 

Wij zullen 't goed der aerde derven,

 

Maer erven 't zaligst goed.