Nieuwe lof-sangen en geestelijcke liedekens

Christelijcke meditatie, die in sieckten kan gesongen worden.

Op de voyse: Yets moet ick u Laura vragen.

GY die moede zielen stercket,
Nieuwe Lichaems krachten wercket,
Alst de zwacke Mensch behoeft,
Die uyt vaderlijck meed'doogen

[p. 128]

 

Boven krachten en vermogen

 

Noyt u Kind'ren hebt beproeft.

 

2.   Die gesond' en siecke dagen

 

Geeft en neemt naer u behagen,

 

Hebt my hier geworpen neer,

 

Op het Sieck-bedd' vol van smerte,

 

Maer aen u wel meend' herte

 

Wil ick twijf'len nimmermeer.

 

3.   Gy kondt wonden en weer heelen,

 

Gy kondt geess'len en weer streelen,

 

Leyden in en uyt de Hel:

 

Haestelijck een Mensch te dooden,

 

Haest te helpen uyt 's doods nooden,

 

Kondt gy Heer al even-wel.

[p. 129]

 

4.   Dese sieckt', daer ick meed' woele,

 

Dese smert die ick gevoele,

 

Heeft uw' handt my opgeleydt:

 

Nu gy kendt u eygen slagen,

 

En gy weet wat ick kan dragen,

 

Toont dan uw' getrouwigheydt.

 

5.   Ick omhels en kus uw roede,

 

Die my maeckt de sonde moede:

 

Maer ick bidd' u als een kindt,

 

Dat hem gaerne laet kastijden,

 

Sendt my toe een lijd'lijck lijden,

 

Toont dat my u hert bemindt.

 

6.   d' Uytkomst van dees' sieckt' en quale

 

Die beveel ick altemale.

[p. 130]

 

Uwen wil en wijsen raet,

 

Sonder prevelen of prangen,

 

Wil ick blijdelijc ontfangen,

 

Wat gy my toekomen laet.

 

7.   'k Weet dat gy my sult toe-senden,

 

Dat gy 't seeckerlijck sult wenden

 

tot mijn best en saligheydt:

 

Daerom wil ick onbekommert,

 

Met de Wereldt onbeslommert,

 

Sien op u voorsienigheydt.

 

8.   Soo ghy Heer, my noch wilt sparen,

 

Tot mijn Vaders niet vergaren,

 

Door dees' sieckt', die my nu druckt;

 

Laet uw zegen dan verschijnen

[p. 131]

 

Over 't werck der Medecijnen,

 

Geeft dat alles wel geluckt.

 

9.   Als gy maer een woordt wilt spreecken,

 

Al mijn smerten en gebreecken

 

Sullen my verlaten ras:

 

Daet'lijck sal ick zijn genesen,

 

Ja soo frisch en wacker wesen

 

Als ick oyt mijn leven was.

 

10.   Soo gy my dat wilt verleenen,

 

Soo verleent my doch met eenen,

 

Dat ick voorts niet eenen dach,

 

Als tot uwen dienst bestede:

 

Geeft my dat ick 't doe al-rede,

 

En van nu beginnen mach.

[p. 132]

 

11.   Hebt gy oock Heer voor-genomen,

 

Dat ick niet weer op sal komen,

 

Maer den wegh der wereldt gaen,

 

't Staet alleen aen u gebieden,

 

Wat gy wilt dat moet geschieden,

 

Wat gy doet, is wel gedaen.

 

12.   Ick ben willigh wel te vreden,

 

Uyt dit tranen-dal te treden,

 

'k Ben dit arme leven sat,

 

Moed' van tobben en van sloven,

 

Och! of ick al-reed' daer boven

 

In des Hemels ruste sat.

 

13.   Wilt my derwaers Heer geleyden,

 

Geeft my een genadigh scheyden,

[p. 133]

 

Sterckt mijn kleyn en zwack geloof:

 

Neemt mijn ziel in uw handen,

 

Die gy uyt des Satans tanden,

 

Hebt getoogen als een roof.

 

14.   'k Sie de diepte van mijn sonden,

 

Die ick peylen kan noch gronden,

 

Die mijn hert voor u beschreyt:

 

Maer ick sie oock op de wonden

 

Uwes Soons, die t' allen stonden

 

Vloeyen van bermhertigheydt.

 

15.   Laet sijn wonden op my vloeyen,

 

Laet sijn bloedt my heel besproeyen,

 

Over Ziel en Lichaem gaen:

 

Soo sal ick in uw' gesichte,

[p. 134]

 

Op den dagh van 't streng' gerichte,

 

Sonder smet en vlecke staen.

 

16.   'k Hebb' mijn hert nu uyt-gegoten,

 

Ziel en all' geheel ontslooten,

 

Voorts gedenck ick met gedult,

 

Ondersteunt door uwe krachten,

 

Stil in hoope af te wachten

 

d' Uyt-komst, die gy geven sult.

Door B. Busschoff.