Nieuwe lof-sangen en geestelijcke liedekens
(ca. 1695)–Bernardus Busschoff–
AuteursrechtvrijVoyse. Psalm 50. Godt die der, &c.
WAt is o mensch dat u soo seer ontstelt?
Den schrick des doodts die doch van haer gewelt
| |
[pagina 62]
| |
Van haer Fenijn en prickel is ontbloot,
Wat siet ghy doch vervaerlijcks in den doodt,
Der vroomen doodt en is geen doodt te noemen,
Of is veel meer te wenschen dan te schromen.
2. Ons' leven alst al schoon en kost'lijck is,
Steeckt vol verdriet, vol sorg' en moeyt' gewis,
Ons' leven als men 't wel by 't licht besiet,
En draeght met recht den naem van leven niet,
't Is recht voorwaer 's doots schadu vol elenden,
Die noyt ter deegh dan met het leven enden.
3. De doot maeckt eynde van der vromen strijt,
Van all' elend' sy lijf en ziel bevrijdt,
't Vermoeyde Lichaem door den arbeyt groot,
Leght sy ter neder in der Aerden schoot,
| |
[pagina 63]
| |
Al waer 't als in een still' slaep-kamer rustet,
Terwijl de ziel hier boven haer verlustet.
4. De edel ziel, des lichaems weerde gast,
Ontslagen van des lichaems zware last
Stracks als met vleug'len haer om hooge geeft,
Keert weer tot Godt die haer geschapen heeft,
Die haer die vreught en blijdtschap doet genieten,
Waer van 't gebruyk haer noyt en kan verdrieten.
5. 't Lichaem, 't is waer, wanneer de ziel verscheyt
Wordt in het diep en duyster graff geleyt,
't Verkeert tot stof, 't verrot, en wordt vernielt,
Van 't vuyl gewormt' dat onder d' Aerde krielt:
Maer hier in sal de Heer sijn macht bewijsen,
Dat door sijn woort 't Lichaem weer sal verrijsen.
| |
[pagina 64]
| |
6. Soo haest dien groten dagh sal breken aen,
Soo haest die Hell' Basuyn geluydt sal slaen,
Soo haest des Heeren stemm' sal zijn gehoort,
Sullen de doode t'samen komen voort,
De vrome sullen d' hoofden blijd' opsteken,
Haer lichamen vry zijnde van gebreken.
7. Dan sal o vroome mensch des Heeren handt,
U ziel en lijf weer door soo stercken bandt
Verknoopen, dat geen doodt of ongeval
Dat lieve paer oyt wed'rom scheyden sal,
Dan sal de doodt u lichaem niet meer wonden,
Want selfs de Doodt sal doodt zijn en verslonden.
8. Dan sal geslooten zijn u tranen-vloet,
't Geen u hier suchten, kermen, klagen doet,
Sal daer voor eeuwigh van u zijn geweert,
Daer sult gy hebben al wat gy begeert.
| |
[pagina 65]
| |
Ja veel meer als gy oyt hebt konnen wenschen,
O doodt! wat doet gy deughts den vromen menschen
9. Op dese hoop' ben ick gerust o Heer,
Als 't u belieft mijn hooft te leggen neer,
Ick wensch na 't eynde van dees moeyt' en pijn,
Met ernst verlanght mijn Ziel by u te zijn.
Laet my slechts Heer dees beed' van u verwerven,
Dat ick in u mach leven end' oock sterven.
|
|