Gereformeerde bloem-hof

Des Woensdaghs Morgen-Gebedt.

O Barmhertige, genadige, Hemelsche Vader, gepresen zy uwe groote genade, onuytsprekelijcke goedertierentheyt en Vaderlijke liefde, die gy aan my arme sondaer betoont, ende dat gy dese voorledene nacht my bewaert hebt, daer ik sat in uwe schuylplaetse, ende vernachtede in de schaduwe uwer Almachtigheyt. Myn Godt op welcke ick vertrouwe, myn vrught, mijn toevlucht, u zy lof, prys, eere ende heerlykheyt, in alle eeuwigheyt, dat gy my gereddet hebt van den strik des vogelvangers, van een seer verderffelyke pestilentie: dat gy my met uwe vleccken bedeckt hebt,, dat ik niet en hebbe gevreest voor den schrik des nachts, voor den pyl, die des daeghs vliegt: Dat gy oock genadelyck my bewaert hebt voor de pestilentie die in de donckerheyt wandelt, ende voor ’t verderf

[p. 45]

dat op den middagh verwoestet. Ik bidde u om Iesu Christi wille, O Heere! gy groot en verschrikkelyke Godt, die het verbond ende weldadigheyt houdet, dien die u liefhebben, ende uwe geboden houden; nadien ik gesondigt, onrecht gedaen, godtlooflyk gehandelt, gerebelleert hebben niet af te wijcken van uwe geboden ende van uwe rechten, ende niet gehoort en hebbe na uwe dienstknechten de Propheten, wilt my alle dese ende andere, soo bekende als onbekende sonden ende feylen quyt schelden, die u beter als myn selven bekent zyn. Gy getrouwe Herder, laet my desen dagh niet ontbreken: Doet my nederliggen in grasige weyden, voert my sachtkens aen seer stille wateren: Verquikt myn Ziele, leyt my in ’t spoor der gerechtigheyt, om uwes Naems wille: Laet my geen quaet vresen, al gingh ik oock in een dal der schaduwe des doodts: Zyt gy, O Heere! by my, uwen stock ende uwen staf laet my vertroosten, dat ick alle geestelyke ende lichamelycke nootdruft tot myner saligheyt verkrijge. Bevochtigt de aerde, ende maekt datse voortbrenge ende uytspruyte, ende zaed geve den zaeyer, ende brood den eier: Besoekt het land, ende begeerigh gemaekt hebbende, verrijkt het grootelyks, bereyt het sel-

[p. 46]

vige, ende maekt het wassende Koorn gereet: Maekt de ongeploegde aerde dronken, datse drage en voortbrenge d’eene hondert, den andere sestigh, ende de andere dertigvoudige vrucht. Laet het gezaeide Koorn wel opgaen ende wassen: bewaert het voor alle onweder, voor vorst, hagel, blixem, donder ende al te groote droogte: ende wanneer het tot zyne volle rypigheit gekomen is, soo verleent goet ende bequaem weder, dat de gewassene vruchten wel mogen vergadert worden. Ende wanneer ick daer van sal gegeten hebben ende verzadigt zijn, soo geeft my, O Heere mijn God! de genade, dat ik u love over dat goede land, dat gy my gegeven hebt, ende dat ik des Heeren mijns Godts niet en vergete. Laet ons in vrede ende enigheyt, als uwe gehoorsame kinderen, met malkanderen leven, ende als broeders t’samen woonen. Bewaert mijn wegen, dat ik niet struykele, noch ter rechter noch ter slinker zijde. Ik bidde u ook voor alle die gene, dewelk gevangen zyn, ende qualijk gehandelt worden; voor alle dewelke om u Heylig Woord te Lande ende te Water vervolght ende beoorlogt worden: wilt de gevangene vryheit maeken om los te komen, ende dan gebondenen geeft openinge der gevanckenisse, de

[p. 47]

vervolghde verlost van hare zwarigheit, ende neemt den bloedigen Oorlogh van ons wegh, ende geeft ons daer van een geluckige uytkomste, door Iesum Christum, Amen.