Sluiereffekten

[p. 64]

Sterrenspel

De nacht stapt met blauwe schoentjes
over de kim
haar tegemoet gaat de pastoor der zefiers
door zijn lommertuin
de bomen zwijgen

Verder dan het kleurspoor van de wolkenwagen
ligt een wegkruis waar hij haar ontmoet
de prinses door heuvelen en door dal gekomen
dingen sluimerzinken aan haar feevoet
en haar staf slaat at met roerloosheid

de milde man
schrijdt verder
dan de kuddeherder
bij de woudzoom en de klare kreek
bladeren
dooraderen
fijn de hemel drijft hem dit begeren
wonderbaarlijk in de drang vooruit
over de grens van vormrond en geluid

Telkens rolt het panorama ten heuveltop een nieuw verschiet
doomdoorweven
horizonnen omsingelen de zoeker
en leggen rond hem 't halssnoer van het Niet.

[p. 65]

 

Vóór hij de fluwelen nachtkomst kon verrassen

 

de laatste lichtlach schilfert op kristallen stilte

 

zonk zij alom

 

met haar tooisel van git

 

de pastoor der zefiers alleen staat smetteloos in het wit

 

midden de koninklijke dom van God

 

 

 

Als in verrukking hij zijn diepe tuin betreedt weer

 

wendt elke bloem besternd

 

haar aanschijn rein hem toe