Sluiereffekten(1936)–Victor J. Brunclair– Auteursrecht onbekend Vorige Volgende [pagina 48] [p. 48] Terras bij de stroom Hier wil ik rusten! De avend prevelt een vreemd verhaal tolk van ordeloos stadsgebeuren driftsteigering hoogtij der lusten heidens overspel van geluiden en geuren vervroomd tot wondere fabeltaal Een demper plooit de geluiden milder: orkestrionkoorts rilt uit de straatravijnen der lupanarwijk daarin de breeknoot een sireen plots panschalmei over de eeuwige deining van een zondronken vallei saam met het heimatslied van de bootsmaat in de wind verweven die door herfstige bomen vaart langs de stroomdijk Czardas barcarolle uitheemsche wijzen verglijden aan 't krozig staketsel daar vedert een strijkje tziganen de uitvaart van halfvergane kleurschakeringen en tonaliteiten vervloden pracht die bij haar intocht de nacht in haar malvige majesteitsmantel zal tanen [pagina 49] [p. 49] Weids irreëel de grot van parelmoeren lichtschelpen juweel in 't firmament met miriaden tot snoer geregen sterren wen vormen lijnen tinten kleuren en geuren in elkaar overgaan wen alles luwt door de bries begeleid die in de meersels der steamers luwt maar dominante de machtige golfslag van de stroom! O godsvruchtpsalm onderlijnd door het mystisch orkes dat neerorgelt uit een overaards gewest wen tokkelen eoolsharpen, streling van het windlied door 't oeverriet diafane gestalten gaan zweven Orpheustocht over landouwen in doom Dans wereld dans! De linie der huizen deinst ontzet Eén maat één beweging kosmisch kadans Planetenballet Niets is zichzelf meer. In de onmetelijke ruimte rijst alles herboren door de tij der impulsen gelouterd puur aan zijn schaduw verschijning naar voren. In ons het Elyseum Dit lichtland ons geweten bevrijden alle machtbegeren logen en waan omzetten in opperste deemoed: kommunie met het albestaan is de mensheid wijden tot het paradijs. Vorige Volgende