Nieuwe wyn in oude le'erzacken

(2010)–Johan de Brune (de Oude)– rechtenstatus

DE le'egheyd onze gheest ont-spant, / En stomt de scherpte van 't verstand.

De ledigheyd, Baert ydelheyd.

Het loopend water noch zoo quaed, / Is beter, als dat stille staet.

Daer le'egheyd slaept, Wert niet gheraept.

Terwijle dat-men aen het vier, / Zit, met een pintjen wijn of bier,

Zoo staet de armoed achter aen, / En zeght, 't en zal niet langh zoo gaen.

Niet goeds men thoont, Daer le'egheyd vvoont.

De ledigheyd den mensch verwoest, / En maeckt 't verstand ghelijck verroest.

Een leuye sloor, Raect noyt te voor.

De le'egheyd is een quade beest, / Zy eet, en teert des menschen gheest.

Een ledigh vvijf, Een dertel lijf.

Daer ledigheyd zijn wortel vest, / Daer wert de mensch geen mensch opt lest

Naer langhe spel, Volght langh ghequel.

Die altijds zijn in feest, of spel, / Hoe kan het gaen met zulcke wel?

Een ledigh vvijf, Verzint ghekijf.

De le'egheyd, als-men 't wel verstaet, / Dat is de moe'r van alle quaed.

De ledigheyd, Wert dier beschreyt.

Ghebreck van werck, en goed bedrijf, / Bederft den gheest, en oock het lijf.

'T verstand dat ledigh light en zuft, / Ist vvonder, dat het gantsch vermuft?

Den hof die niet en wert ghewiet, / Niet als on-kruyd, en distels schiet.

Zoo 't vvater niet gheroert en vvordt, / Het vvort gheheel, en stinct in 't cort.

Die leeft op 't sweet van ander' lien, / Zal noch zijn leet, op 't leste zien.

De aerbeyd is een groot ellend, / Voor die tot le'egheyd is ghevvent.

Die altijds maer en gaept naer brood, / Magh vry wel gapen tot zijn dood.

Die ledigh vvandelt, langhst den dijck, / En ziet-men nimmers vverden rijck.

Die in de hitt' zijn tijd verliest, / Moet hongher lijden, als het vriest.

De prijs en kroon behaeght hem vvel; / Maer vechten is te droef een spel.