Haestigheyd.
DIe loopt te haestigh en te rad, / Valt dickwils op een effen pad. |
Die loopt te ras, Valt in de plas. |
Een dingh is beter on-ghedaen, / Als al te haest en stout begaen. |
De haestigheyd, Heeft gheen beleyd. |
Berouw, dat al te late schreyt, / Is med-ghezel van haestigheyd. |
Te groote haeste in 't begin, / Maect, datmen t'eynde comt te min. |
En rekent niet, als met uw weerd, / Van 't ghene, dat ghy hebt verteert. |
't Is haest ghenoegh, is 't wel ghenoegh, / Al comt het even niet zoo vroegh. |
Een zaeck te haestigh aen-ghegaen, / Heeft menigh mensche zeer belaen. |
| |
Te veel ghehaest, Dat maect de laest. |
Die in 't begin is al te heet, / Verflout op 't eynde zoo ghereed. |
Een yder slijt, Door langhen tijd. |
't Verstand dat al te vroegh is rijp, / Stelt dickwils op het laetst de pijp. |
Al vvatter haest zijn rijpheyd heeft, / Oock vvederom ons haest begheeft. |
Het kind, dat vroegh zijn wijsheyd heeft, / Wert mal, of niet zeer langh en leeft. |
Dat haest'lijck wort, dat duert zeer kort. |
Een kleyn vertoef duert langhen tijd, / Voor hem die wacht, of yetwes lijdt. |
De haeste zelfs schijnt traegh te zijn, / Voor hem die vvacht, of is in pijn. |
|
|