Dochter.
EEn dochter, en een fijn gelas, / Die vallen licht, en breken ras. |
Een dochter neme, noch en gheef, / Al vvaer het zelfs haer eyghen neef. |
Een dochter van gheen wasch verschilt; / Men druckter in, wat dat-men wilt. |
Een leghe dochter, Gheen snooder mochter. |
Een dochter die veel raest en relt, / Wert voor een los hooft uyt-gheschelt. |
| |
Een leghe meyt, die niet en doet, / 't Is vvonder, denct zy oyt wat goed. |
Een stille dochter, die veel swijght, / En wert niet licht met quaed betijght. |
Een cleed, of dochter veel ghezien, / Haer eer verliezen by de lien. |
Een dochter, die is een bruynett', / Is van natuyre, gaeuw en net. |
Een eerbaer dochter, kuys en net, / Is rijck ghenoegh, en vvel bezet. |
Dochters tot de man geneghen, / Werden noyt bewaert ter deghen. |
Een meyt, diens hooft hanght naer den man, / Wert noyt ghenoegh bevvaert daer van. |
De dochters, die-men man-zieck broedt, / Die kudd' en wert noyt wel ghehoet. |
Een meyt die neemt, die is verkocht, / Een meyt, die gheeft, noyt veel en docht. |
Een meyt te vele by de lien, / Zijn ongheacht, en on-ghezien. |
Hy vvoude met een dochter vvel, / Tvvee svvaghers maecken cond' hy 't spel. |
De dochters werden op-gebracht, / Om rijck te maecken vremd gheslacht. |
Een dochter die met velen koud, / Blijft veeltijds in de liefde koud. |
|
|