Deughd. Godzaligheyd.
DE vromigheyd een yder prijst, / En nochtans van zijn deure wijst. |
't Is groot ghewin, Godzaligheyd, / Als daer by is ghenoeghzaemheyd. |
Van vromigheyd men veel wel houdt, / Maer zy blijft eenzaem en verkout. |
De deughd, hoe meer zy wert ghewondt, / Hoe meer zy groeyt, en vvert ghezondt. |
Men spreect met eer van vromigheyd, / Maer anders doet-men, alsmen zeyt. |
Te naerder Roomen datmen is, / Te minder houdtmen van de mis. |
De vrome lien staen yder aen, / Men zietse nochtans bed'len gaen. |
Hoe meer de deughd men weder-staet, / Hoe zy met meerder moed dan gaet. |
De beste stock, om wel te gaen, / Is deughd, maer zelden wilt-mer aen. |
| |
Gheen zaeck, of staet, Voor wel-doen gaet. |
Men tracht naer rijckdom en naer goed, / Veel meer, als naer een vroom ghemoed. |
De deughd, in vviens ghemoed die steect, / Maect dat dien mensch gheen dingh ont-breect. |
De deughd light hoogh en verr' gelegen, / Zy wert niet als met sweet verkreghen. |
Zulck een die heeft wel-sprekentheyd, / Maer in Gods zaeck, gheen vvetenheyd. |
Fy konst, fy wijsheyd, en verstand, / Daer by de deughd niet is gheplant. |
't Is spot, door haet van die my haet, / Dat ick daerom de deughd verlaet. |
|
|