Wrake.
DE kruyck zoo langh te water gaet, / Tot dat zy breeckt, en scherven laet. |
On-trouvv, al gaet zy dickwils veer, / Betaelt op 't laest, haer eyghen heer. |
Dien 't on-luck dickwils gaet voor by, / Het treft op 't laetste noch zijn zy'. |
Groote heeren, rijck van macht, / Houden langh yet in 't ghedacht. |
Het moet een slechte weerd wel zijn, / Die niet kan burghen, brood noch wijn. |
Gods vvraeck komt op een traghe voet, / Maer svvaerder straf de traegheyd boet. |
Zoo Iupiter zijn blixem zond, / Zoo dickwils als-men valt in zond; |
Zijn blixem-kamer, dicht en vol, / Waer metter haeften, leegh en hol. |
. . . . God straft en vvreect, / Als hy oock dickwils niet en spreect. |
| |
Of wat gheborght is langhen tijd, / 'Is daerom niet ghescholden quyt. |
Wat dat de duyvel teghen-blaft, / By God en blijft niet onghestraft. |
Gheen mensch, die oyt yet heeft misdaen, / En heeft, of zal Gods straf ont-gaen. |
Beter buyghen als te breken; / Beter wijcken, als te vvreken. |
Door medelijden zich te breken, / Is beter, als zijn zelfs te wreken. |
Indien de vorsch oock tanden hadd' / Hy zoud oock byten, vvat hy vat. |
Treed maer een worrem, op het end, / Ghy ziet, hoe hy hem keert en wendt. |
|
|