Nieuwe wyn in oude le'erzacken

(2010)–Johan de Brune (de Oude)– rechtenstatus

HEeren hebben, om te spooren, / Vele ooghen, en veel ooren.

In 't heerschen is de eerste kunst, / Veel haets te lijden en on-gunst.

Een die regiert, 't zy prins, of slaef, / Het is een edel knecht, of slaef.

Der princen, of der heeren hand, / Kan reycken door gheheel het land.

Die wilt of koninck zijn, of niet, / Zeer haest, met druck, zijn nietheyd ziet.

Kleyn hansken boet, / Dat hans mis-doet.

't Is Konincklick veel deughds te doen, / En noch een quaed gherucht te voe'n.

Ghelijck de prins die vooren gaet, / Zoo is het volck oock metter daet.

Zulcken herder, zulcke schapen, / Zulcken meester, zulcke knapen.

Elck een die is ghereed en mild, / Te doen al vvat de prince vvilt.

Elck een die strijt, ghelijck om prijs, / Om naer te volghen 's princes wijs'.

Alle steden, al het land, / Zet de prince naer zijn hand.

Wat de prince doet, of laet, / Volght het volck, 't zy goed of quaed.

Alle landen, alle steden, / Volghen altijd 's princes zeden.

't Hooft kranck, al kranck, / 't Heel lichaem lanck.

De vis beghint van 't hooft te stincken.

't Is zotheyd, en een zaeck vermeten, / Met groote heeren kerssen t'eten:

Zy kiezen eerst de grootst daer van, / En schieten met de steenen dan.

Wacht u voor een quaede kerf: / Heeren dienst en is gheen erf.

Die 's koninghs gans op-eet ter sluym, / Hy kackt naer hondert jaer de pluym.

De vvolf het schaepjen neemt en eet, / Als hy de minst occasy vveet.

De kat die wilt de vleer-muys eten, / En laet daer van de reden weten,

Om dat zy of een voghel is, / Of wel een rat, zoo gaet zy wis.

Wat comt de aerde pot ghedreven, / Daer een metaelen svvemt daer neven?

In zaeck van ernst, of oock in spel, / Hebt niet uw heer tot med-ghezel.

Zulck een op d'haghe clopt en smyt, / Een ander zich met 't vvild verblyt.

De bracke doet den haze op, / De wind-hond vat hem by de kop.

Die met zyn heere peeren eet, / Kiest niet de beste tot zyn beet.

De groote vis de kleyne eet; / De kleyne lien zijn grooters beet.

Al dringht en dvvinght een Konincks stem, / Daer is een God noch over hem.

Droefheyd, rouw en on-ghenucht, / En wat eenigh mensch bezucht,

Is zoo wel by groot' van staet, / Als by die van leegher graed.