Hoere.
Een vrouw, die niemant van haer weert, / Ten waer een mugge, die haer deert. |
. . . . Een hoeren-kind, / 't Is zelden, dat 't de deught bemint. |
De hazen, en de snoode hoeren, / Zijn niet te temmen, noch te snoeren. |
Een bastaerd aerdt veel nae den bast. |
. . . . Een bastaerd kind, / Is veeltijds als zijn vaer ghezint. |
Daer light het, zey' de meyd ten dans, / En 't kind ont-viel haer by de crans. |
. . . . Een hoeren-zoon, / En is gheen deughd noch eer ghewoon. |
Een hoer een mistingh is ghelijck, / Van buyten graen, van binnen slijck. |
De een draeght horens, datmen 't ziet, / En d'ander merct alleen 't verdriet. |
Een man, die horens draeght en lijdt, / Verdraegh', datm' hem de tongh uyt snijdt. |
| |
Vuyl water bluscht het vier zoo wel, / Alst water dat is klaer en hel. |
Die meest haer gheeft, Haer lichaem heeft. |
Zy heeft een heet brood van den oven, / Gheleent met haest, en wegh geschoven. |
Zy heeft ter nood, Gheleent een brood. |
Die eenen voet heeft in 't bordeel; / Het gast-huys is des anders deel. |
Het spel, de vrouw, en lecker wijn, / Maect zachtjes arrem, zonder pijn. |
Ghelooft gheen hoer, die krijt en beert, / Noch oock een dief, die vloect en sweert. |
|
|