|
| |
| |
| |
Veel. Weynigh. Zelden. Al. over al.
| AL doolter veel in over-vloed, / De dwalingh is daerom niet goed. |
| Van alles wat, Van 't heel, niet dat. |
| Dat veel onrecht gaen buyten plecht, / En maeckt daerom den wegh niet recht. |
| Veel beginnen , Weynigh vvinnen. |
| De koeckoeck maect geen goede zangh, / Al zinght hy veel, en wonder langh. |
| Die veel beghint, Noyt eynd en vindt. |
| 't Is zonder schijn, en goet fatsoen, / Twee dinghen teffens wel te doen. |
| Ist vremd, dat honden met haer tvveen, / Verbyten eenen hond alleen? |
| Die bezich is, met vele dinghen, / En zal niet een te rechte bringhen. |
| Om teghen twee stout aen te gaen, / Zoud' Hercules zelfs niet bestaen. |
| Veel handen maecken licht den last, / Maer zulcks de schotel niet en past. |
| Veel handen maecken lichter werck, / Maer vvenschtze niet alom te sterck. |
| Veel zacken, en ghedraghen langh, / Die zijn des Ezels onder-gangh. |
| Die veel aen-vanghen, Niet veel erlanghen. |
| Twee zijn eens meester t'eenegaer; / Dry eten hem met huyt en hayr. |
| Te vechten teghen tvvee, / Weest daer toe noyt gheree. |
| |
| |
| Als-men heeft gheschrapt het hayr, / Valter niet te scheeren naer. |
| Al te veel dat deert den buyck; / Al te hard, dat breect de kruyck. |
| Een weynigh doet maer weynigh quaed, / Doch niemant hem daer op verlaet. |
| Al te vele breect den zack. |
| Te veel ghepack, Dat breeckt de zack. |
| Men weyghert meest, Die vele heescht. |
| De oogh waer beter uyt-ghesteken, / Als dat zy steeds met pijn zou leken. |
| Daer viel noyt eyck van eene slagh. |
| Een half brood, of het deel' zeer smal, / Is beter , als gheen brood met al. |
| Een svvaluw maect gheen lent' alleen. |
| Een voghel beter in de hand, / Als thien in 't woud, of in het land. |
| Een reyze gheen kostuym en maect. |
| Hy moet wel loopen verr' en dom, / Die nimmermeer en komt weerom. |
| . . . . een schoonen dagh, / Alleen gheen zomer maecken magh. |
| Het moet wel met gheluck toe-gaen, / Twee vlieghen met een lap te slaen. |
| Hy woude met een dochter wel, / Tvvee svvaghers maecken, cond' hy 't spel. |
| Hy woude wel uyt eene pot, / Twee muyren witten, op een bot, |
| Te veel van yet, Is goed voor niet. |
| Dat zelden beurt, ons hert bekeurt. |
| |
| |
| Waer niet en is, of wit, of svvert, / Een weynigh dat vermaect het hert. |
| Daer zijn meer weghen tot het bos, / Als een, al gaetmen zomtijds los. |
| Denct veel, spreect weynigh, minder schrijft, / Op dat ghy wel en zeker blijft. |
| Een man die daer is over al, / Is nerghens oyt, als by gheval. |
| In wel-lusten eerbaerheyd, / In de rijckdom ned'righeyd. |
| In veel woorden vastigheyd, / Daer van is niet veel bescheyt. |
| Die tusschen bey gheen rust en heeft, / Vergaet allenghs, en gans begheeft. |
| Als water d'een op d'ander valt, / Daer helpt gheen kap, wat datmen kalt. |
| Met zelden zien, Vergheetmen lien. |
| Een weynigh deessems by ghedaen, / Doet heel de masse deeghs op-gaen. |
| Al te weynigh of te veel, / Maect ons over al 't krackeel. |
| Men is verwondert aller weghen, / Van 't ghene verr' is afgheleghen. |
| Al dat van verr' met moeyte comt, / Wert meest gheacht, en meest gheromt. |
| Een bonte kraey gheen winter maeckt, / Een swaluw oock gheen winter staeckt. |
| Men zaeyt met handen, En niet met manden. |
| 't Is beter noch een venster quijt, / Als 't heele huys, wat schae men lijt. |
| |
| |
| Leeuwinnen van een vremd' gheboort, / Zy brenghen maer eens jonghen voort. |
| Een wonder-werck dat veel gheschiet, / Het wert op 't lest veracht tot niet. |
| Een reghen van te groote plas, / Neemt wegh de hope van 't ghewas. |
| De heunigh wilt zijn schaers ghesmaeckt, / En met de vinger maer gheraeckt. |
| Te veel is onghezont, / Te scherp, dat schaert terstond. |
| Te weynich en te veel, / Verdervet spel gheheel. |
| Ick magh vvel boonen, is het nood, / Maer niet met backen vol en groot. |
| Te vele en te weynigh, / Bederft het spel ghemeynigh. |
| Vier vvielen aen een koets, is goed: / Het vijfde maer belet en doet. |
| De struys maer eens des jaers en leyt, / Daer d'hinne nauw een dagh verbeyt. |
| By faut' van een kappoen ghedood, / Vernoeght u met ajuyn en brood. |
| In groot gheluck en rust hy leeft, / Die niet meer wilt, en weynigh heeft, |
| Een svvaen heeft alzoo wel van doen, / Haer veren, als een mus of hoen. |
| De veren vallen aen de swaen, / Zoo bezigh, als een hinn' of haen. |
| Veren gheven zoo veel vverck, / Aen een swaen, als een leeuwerck. |
| |
| |
| 't Is van nooden slach te houden, / Daer der vele smeden zouden. |
| 't Is van noo' met beurt te slaen, / Daer-der veel aen 't yzer staen. |
| Veel kocks, door onderlingh gheklap, / Verzouten licht den bry, of pap. |
| Daer veel herders zijn vergaert, / Wert de kudd' niet vvel bevvaert. |
| Die den boghe over-spant, / Krijght de stucken in de hand. |
| Die de snaer te hooghe trect, / Dickwils die in stucken rect. |
| Te luttel, al ist mede quaed, / Veel minder, als te vele schaedt. |
| Weynigh, daer men ruste ziet, / Is zeer veel, al achtmen 't niet. |
| By faute van een goe kappuyn, / Te vreden zijt met brood en juyn. |
| Weynigh rijckdom, vveynigh zorghen, / Die den mensche dickwils worghen. |
| Kleyne staet is groot ghemack, / Groote staet is maer een pack. |
| Te vele is den mensch een pest, / Met weynigh leeftmen alder-best. |
| Die man in grooten rijckdom leeft, / Die dat ghenoegh is, dat hy heeft. |
| Die teffens ghiet te veel in 't vat, / Hy stort meer vvater, als hy vat. |
| De man die is zeer rijck ghewis, / Die met het zijn te vreden is. |
| |
| |
| Een groote kous, voor groote kuyt: / Is 't hof zeer groot, veel gater uyt. |
| Te veel ghemeynschap met een vriend, / Tot kleynheyd en verachtingh dient. |
| De mensche wert zeer licht verbuyct, / Door dinghen al te veel ghebruyct. |
| Niet alle daghe, tot uw moey', / Of anders wert zy van u moey': |
| Niet alle avond tot uw broer, / Of anders maecktje steeds beroer. |
| Te meer daer peerden zijn in 't stal, / Te meer oock mist daer vvezen zal. |
| 't Ghekoppelt schaep heeft groote nood, / Dat 't niet en valle in de sloot. |
| De ezel, die veel meesters heeft, / Heeft recht, dat hy van vvolven beeft. |
| De ezel die daer heeft veel heeren, / De wolven zullen hem verteeren. |
| Aen veel belast, vvert minst ghedaen, / Want d'eene laet op d'ander staen. |
| Schapen die ghekoppelt gaen, / Smooren dickwils en vergaen. |
| Ghemeyne pot, al ziet hy vvel, / Hy deylt zeer qualick even-wel. |
| Velen zijnd' een zaeck bevolen, / Zullen veeltijds daer in dolen. |
| Ghemeenschap, van het zelve goed, / Veel haet verwect, en tvvisten voed. |
| d'Ezel die veel lien toe-hoort, / Veeltijds in de gracht versmoort. |
| |
| |
| Ghemeene goed'ren, gheene goed'ren, / Al is het zelf oock onder broed'ren. |
| Die een maet heeft, heeft een man, / Die hem wetten zetten kan. |
| Tvvee ghecken noyt malcander mijden, / Veel min op eenen ezel rijden. |
| Aller ezel, in 't ghemeen, / Eet de wolf op, tot den been. |
| Twee gecken, die-men 't zamen ziet, / Een ezel can-ze draghen niet. |
| Ghelijcke lien, d'een d'ander krenckt: / Een berg wert met geen bergh gemengt. |
| Een huys, hoe groot oock, om te mijden, / En can niet vvel twee honden lijden. |
| Twee kassen in een kerck by een, / Twee maters in convent ghemeen, |
| Pastoor en koster bey te zaem, / De een en lijdt niet d'anders naem. |
| 't Gheen is te veel, / Steect in de keel. |
| Te meer een put wert uyt-gheput, / Te beter, en van meerder nut. |
| Men treedt den vorsch zoo langh op 't lijf, / Tot dat hy quaect, en dood daer blijf. |
| De vorsch wert wel zoo langh gheperst, / Tot dat hy op het leste berst. |
| Een zeldsaem dingh niet veel ghezien. / Is dier en weerdigh by de lien. |
| Een penninck maeckt veel meerder dol, / Dan als de spaer-pot heel is vol. |
|
|
Auteursrechtelijk beschermd