| |
| |
| |
Armoede. Aelmosse.
ARme luyden, waer zy gaen, / Moeten achter deure staen. |
Die gheen gheld of goed en heeft, / Van elck een verlaten leeft. |
Den armen man, Is in den ban: / Wat dat hy kan, Elck blijfter van. |
Een bed'laers tas is nimmers vol. |
Een bed'laers tes is altijds hol, / Wat datze krijght, z' is nimmers vol. |
Die vvat in nood den armen bringht, / Zijn zelf daer door vvel meest ghedenct. |
De aelmoss', voor die arme zijn, / Dient hun voor heylzaem medecijn. |
Het vier dat bluscht het water uyt: / De aelmoss' zond en straf uyt-sluyt. |
Die van het zijne gheeft den armen, / God zal oock over hem erbarmen. |
Die d'armen gheeft, en zich erbarmet, / Wert daer door nimmermeer verarmet. |
Hy slaept wel, en is wel daer an, / Die niet met al verliezen kan. |
Uyt een cleyn Fonteynen-back, / Kan-men drincken met ghemack. |
Doet aelmoss' altijds in 't secreet, / Want 't is genoegh, dat God zulckx weet. |
Die weynigh heeft, In ruste leeft. |
De schapen zijn zijn vrienden niet, / Ghelijckmen aen zijn kleeren ziet. |
| |
| |
Kinders met zeer graghe darmen, / Zijn de rijckdom van de armen. |
In groot ghebreck en arremoed, / Is zelden trouw, en goed ghemoed. |
In 't huysken van een arm ghezin, / God heeft een groot ghedeelt daer in. |
Die man verliest zijn aelmos niet, / Die maer zijn zeugh' die aen en biet. |
Van vrouwen, wijn, en teerlingh-spel, / Raecktm' in ghebreck, en groot ghequel. |
Die niet en draeght, noyt yet ont-valt, / Die niet en heeft, oock niet vermalt. |
Gheen man, oock die verstaet zijn stuck, / Is sterck ghenoegh, voor groot gheluck. |
Geen vliem, of scheer-mes scherper snijt, / Dan als een bed'laer wel ghedijt. |
Helpt ghy een bedelaer te peerd, / Hy draeft niet, maer hy gallopeert. |
Een bedelaer, die smeeckt en vraeght, / En kiest niet dat hem meest behaeght. |
Krijght d'arm een peerd, en zitter op, / Hy rijdt terstont een vol gallop. |
De armoed' op melaetsheyd slaet, / Elck een die vliedz' en van haer gaet. |
Gheen meerder zorgh, gheen grooter quaed, / Als arm te zijn, en zijn van staet. |
d'Arme man te gronde moet, / Doet hy, wat de rijcke doet. |
Met te missen, leeren wy, / Van wat waerd' een zake zy. |
| |
| |
Zijt ghy arm, en zonder schijven, / Ghy zult altijds arrem blijven. |
Die rijck eerst was, en met ghemack, / Voelt best, hoe swaer is armoeds pack. |
Armoed is een goede staet, / Die daer wel med' omme-gaet. |
De armoed zelfs gheen quaed en heeft, / Maer wel de mensch, die daer in leeft. |
Indien wy wisten wel ghewis, / Hoe weynigh swaer de armoed is; |
Wy zouden oock, met minder pijn, / In overvloed en rijckdom zijn. |
Een die met niet reyst door het veld, / Hy zinght oock, daer hy roovers telt. |
Ghelijck de ezels van het woud, / Zijn leeuwen spijs en onderhoud; |
Zoo zijn de arme on-ghezien, / Het voedsel van de rijcke lien. |
Een arm mans Koe, een rijck mans Kind, / Zy sterven, eerm' het nauw verzint. |
Het ongheluck, die 't wel beseft, / 't Schijnt dat het maer den armen treft. |
Een ey dat is een osse weerd, / Voor d'arme, die niet veel begheert. |
Op leghe zolders, zonder hoopen, / En zietmen gheen calanders loopen. |
Op leghe zolders comt gheen mier, / Of muys, of eenigh schaed'lick dier. |
Elck wilt aen den armen pissen, / En zijn schoenen aen hem wissen. |
| |
| |
Ghelijck de leeuw het vvild verslint, / Verslint de rijck het arme kind. (Syr. 13.21.) |
Een vette vliegh is haest ghevoedt, / Een magher' bijt zeer scherp in 't bloed. |
|
|