|
| |
Houwelick.
| EEn jonghe vrouw, een oude man / Ghewisse kinders krijghtmer van, |
| Die al te wel is, neem' een wijf. |
| . . . . neemt ghy een wijf, / Ghy krijght een evel op het lijf. |
| . . . . neemt ghy een man, / Hebt ghy gheluck, ghy raecter van. |
| Het goed versmelt, en wert verdaen, / Dan is-men met de beest belaen. |
| Tusschen gheven en beloven, / Moetmen dochters uyt verloven. |
| Eer dat ghy lust tot trouwen schept, / Een huys om in te woonen, hebt; |
| En swarte aerde, die ghy bouwt, / Tot u, en uwer onder-houdt. |
| 't Is quaed te trouwen zijns ghelijck, / En 't zelve jaer te werden rijck. |
| Die maer een vrouw en heeft ghehadt, / Een krans verdient van 't lijdzaem blad: |
| Maer die de tweed' heeft onder d'aerd, / Een krans van zotheyd is hy waerd. |
| |
| |
| Wie voor de wijsheyd trouwt een vrouw, / Sterft, eer hy wat ghedijt, met rouw. |
| De eerste man, die is een vriend; / De tweed' een man, en wat ghedient; |
| De derd', al is het eerst met pijn, / Die wilt volkomen meester zijn. |
| Die vryen wilt, 't zy arm of rijck, / Die zie altijds naer zijns ghelijck. |
| Eens trouwen is noodwendigheyd, / De tweedemael, is malligheyd. |
| De derdemael is dulligheyd. |
| Of arm, of rijck, Neemt uws ghelijck. |
| Een vrouwelooze man is hier, / Ghelijck een keucken zonder vier, |
| Ghelijck een schip is zonder kiel, / En als een lichaem zonder ziel. |
| 'T ghebeurt wel, datmen onder-trouwt, / En dat-men nochtans niet en houwt. |
| Neemt uws ghelijck, of minder vrouw, / Wilt ghy zijn heer, en zonder rouw. |
| Gheen wreeder dingh, als datmen trouwt, / Twee die de liefd' niet tsamen houdt. |
| Eer dat ghy trouwt, ziet wat ghy brouwt, / Want 't is een knoop, die altijdts houdt. |
| Een vryer met gheen langher baerd, / Als zijn zijn tanden, is niet waerd. |
| Vroegh ont-bijten, laete trouwen, / Weert den hooft-pijn, mans en vrouwen. |
| Een man die metter haeste trouwt, / Met moete zich daer naer berouwt. |
| |
| |
| Die trout door liefd', en gheyl behagen, / Heeft goede nachten, quade daghen. |
| Wie trouwt ontrent zyn ouden dagh, / Adieu goed leven, zegghen magh. |
| Het zoet en 't zuer van 't houwelijck, / Dat moet ghedeckt zijn trouwelijck. |
| De meester uyt, het huys is dood: / De vrouwe uyt, den disch is bloot. |
| Wanneer de meester is ghestorven, / De klopper wert van roest bedorven. |
| Een zot vvyf, als een dolle tiert, / Indien zy niet en wert gheviert. |
| Daer de spin-rock 't sweerd ghebiet, / Daer is niet als groot verdriet. |
| Het gaet in zulcken huys bekaeyt, / Daer 't haentjen svvyght, en d'hinne kraeyt. |
| Roock, gheleeck, en quade wijven, / Konnen mans uyt 't huys verdryven. |
| Men vindt veel hoofden mette doecken; / Maer rechte vrouvven zyn te zoecken. |
|
|
Auteursrechtelijk beschermd