ZEer goede çier, en 't herte veer', / Men heeft daer van geen dank of eer. |
Gheen vveert, Of scheert. |
. . . . men kent gheen weerd, / Voor datmer me gaet over heert. |
Zoet ghedroncken, zuer betaelt, / Dat is datm' in d'herbergh haelt. |
Men gaet daer altijds aen en of, / Ghelijck in koninck Artus hof. |
Het oude kleppert, 't nieuwe clinct. |
Drydaeghsche gast, Dat is een last. |
't En zal hem niet zeer licht ghebeuren, / Dat hy zijn rock zal laeten scheuren. |
Een bly ghezicht van zoeten aerd, / Dat is meer als de maeltijd waert. |
In nieuvve herbergh, hoe men smult, / En maent-men noyt gheen oude schult. |
Die dickwils wilt te gaste gaen, / Moet dickwils nooden, zoud 't bestaen. |
. . . . verwacht gheen gast, / Die op zijn ure niet en past. |
De noodingh van een herbergier, / En van een hoere kost zeer dier. |