Nieuwe wyn in oude le'erzacken

Begin. Eynde. Vyt-komste.

HEt gheen met wijsheyd was verzint, / Wel dickwils een quaed eynde vint.

Een goed begin, een goed behaghen, / Maer 't eynde moet den last al draghen.

Een goed begin is niet met al, / Heeft 't eynde niet een goeden val,

Yets vvel beghonnen, Is half ghevvonnen.

[p. 183]

Staet op 't begin niet al te sterck, / Het eynd' alleen, dat kroont het werck.

Aen de leste zal-men vveten, / Wie het speck heeft op-gheeten.

Het waeyt zoo langh uyt een ghewest, / Tot dat de reghen valt op 't lest.

't Begin van alle dingh is swaer, / Maer 't wert veel lichter achter naer.

Al wat beghinssel heeft ontfaen, / Dat moet eens tot zijn eynde gaen.

Watter oyt gheboren vvas, / 't Moet al sterven, traegh of ras.

Daer is niet dier, als d'eerste pint, / De rest zijn zelven zoetjes vint.

Wel aen-ghevallen met den deghen, / Is half ghevochten, en ghesleghen.

't Begin is wel de helft van 't heel, / En veeltijds oock het meeste deel.

't Hooft uyt het kussen op-gherecht, / Is half ghecleet, ghelijckmen zeght.

Den boogh te spannen, helpt niet veel, / Maer in 't af-schieten light het heel.

Neemt altyds uvven tyd te baet: / Te vroegh is beter, als te laet.

't Is beter raed in 't eerst ghezocht, / Als op het eynd daer op ghedocht.

Wanneer de zaeck' is in 't begin, / Op raed en baet, by tijds, verzinn'.

Die eerst komt aen den heeten heert, / Die zet zijn pot, waer hy begheert.

[p. 184]

't Fenijn dat deert, Licht in de steert.

Eerst komt, eerst maelt, / Eerst bringht, eerst haelt.

Met quaed begin yet aen te slaen, / Zal zelden met gheluck vergaen.

't Is alles wel, als 't eynd' is wel, / Want 't eynde maeckt ons dickwils spel.

De eerste fout, Wert licht verdout.

De eerste mis-slagh, diemen doet, / Wert licht verschoont, of wel verzoet.

. . . . die vvel begint, / Oock een gheluckigh eynde vint.

Geen dingh, diens eynd niet wert bekent, / De langhste dagh heeft oock zyn end.

. . . . die vvat begint, / En niet en eyndight, is een kind

Een dingh begonnen, / Moet zijn vol-sponnen.

Gheen dingh bekent, Of 't heeft zyn end.

Let op uw zaeck, wie dat ghy bent, / En ziet gheduerigh op het end.

Het eynde loont, en 't vverck bekroont.

Het eynd zal gheven goed berecht, / Wie datter heeft het beste recht.

Van quaed begin, een eynd oock quaed, / Van goet begin, vvat goeds ontstaet.

Het eynd ons leven prijzen magh, / De avond wijst en prijst den dagh.

De eerst van tyd, de eerst van recht; / Die achter comt, die heeft het slecht.

[p. 185]

Men zal op 't eynde zeer wel weten, / Wie dat het speck zal hebben gh'eten.

Of breet, of smal, het eynd is 't al.

Hy heeft gerockt, en 't werck begonnen, / Een ander heeft het af-ghesponnen.

. . . . begint met God, / En vvacht dan een gheluckigh slot.

Een zuer begin, dat scherp ons bijt, / Het eynd daer van wel zoet ghedijt.

Hy is van gheest en vvijsheyd net, / Die altijds op het eynde let.

Aen de preuv' en aen het end, / Wert het goed en deughd bekent.

Ghenucht begint met spel en jock, / En eyndight met krackeel en wrock.

De vorsch zoo langh ghetreden wert, / Tot dat hy quaeckt, en spuyght zijn hert.

Een dingh bestaen, Is half ghedaen.