|
| |
Vastigheyd. Zekerheyd. Twijffel. Onzekerheyd. Veranderingh.
| HY werpt een veder in de locht, / En volght daer nae de zelve tocht. |
| Het is een voghel in de locht. |
| . . . . het is goe vis, / Wanneer hy maer ghevanghen is. |
| Al wat ter weereld gaet of staet, / Het hanght al aen een zijden draed. |
| . . . . gheen vaster weer, / Dan als de wind draeyt heen en weer. |
| Tvvee vossen vanghen in een gat. |
| Twee hazen vanghen met een sprongh. |
| Twee mueren met een quispel vvitten. |
| Hy is noch vlees noch vis, / Ghelijckmen nu veel is. |
| Ick en ken, met al mijn zinnen, / Noch zijn ganzen, noch zijn hinnen. |
| Niemand wel bericht en wert, / Of hy wit is, of wel swert. |
| Hy heeft veel hommels in de kop. |
| Een ander man, wanneer hy staet, / Een ander man, wanneer hy gaet. |
| |
| |
| Een man die op twee stoelen zit. |
| Hy blijft gans by zijn woorden vast, / Ghelijck een dief blijft by den bast. |
| Een gans die vlieght wel over 't meer, / Maer comt daer naer een gaygack weer. |
| Heden noch ghezont in 't leven, / Morghen erghens dood ghebleven. |
| Heden my, Morghen dy. |
| Heden, door goe' gunst verheven, / Morghen heel daer uyt ghedreven. |
| Beter nu een ey ghevvis, / Als een hinne morghen is. |
| Heden vriend, en kameraed, / Morghen vyand, twist en haet. |
| Heden maer te zaem ghetrouwt, / Morghen, jae noch eer, berouwt. |
| Heden schoon en lustigh bloeyen, / Morghen, heel in tranen vloeyen. |
| Heden goede çiere maecken, / Morghen onder d'aerd gheraken. |
| Nu eens blijdschap, dan verdriet, / Heden Koninck, morghen niet. |
| Nu eens lach, en dan gheween, / Heden groot, en morghen cleen. |
| Heden kost'lijck, morghen slecht, / Heden meester, morghen knecht. |
| Heden vooren, morghen achter, / Nu eens meester, dan eens vvachter. |
| Heden dief, en morghen schout, / Heden heet, en morghen koud. |
| |
| |
| Heden vrede, morghen twist, / Overmorghen vveer gheslist. |
| Heden yemant zeer behaeght, / Daer-men morghen zeer van klaeght. |
| Nu eens hert, en dan ghedweegh, / Nu eens hoogh, en dan eens leegh. |
| Heden ben ick Crediteur, / Morghen weder Debiteur. |
| Oock als de zot zich vvel bevindt, / Zoo vvert hy anders licht ghezint. |
| Die by den steert een palingh houdt, / En op een vrouwes woorden bouwt; |
| Die magh wel zegghen met verdriet, / 't Is al maer wind, 'k en hebbe niet. |
| Gheen plaets of staet, Lichtveerdigh laet. |
| Al wat wy hebben, geld of land, / 't Was eertijds in eens anders hand. |
| En 't zal hier naer oock van ons gaen, / En kommen dan een ander aen. |
| Een slot, hoe zeker toe-ghedaen, / En can gheen byle teghen staen. |
| Die erghens wel en zeker staet, / Hy is een zot, zoo hy vergaet. |
| Men vveet, vvanneer-men vvegh zal gaen; / Maer wie zal yemants weer-comst raen'? |
| Wie is die weet, en vast ghelooft, / Het gheen hem hanghet over 't hooft? |
| Een jonghen enghel, op zijn tijd, / Een ouden duivel wel ghedijt. |
| Houd vast, en schept, Het geen ghy hebt. |
| |
| |
| Een mus is beter in de hand, / Als op 't onzeker een faysant. |
| Nieuwe vryer, nieuwe min, / Nieuwen heere, nieuw ghezin. |
| Men vint gheen reghel, Met vaste zeghel. |
| Het is veel beter een houd-daer, / Als twee ghy zult het hebben, vaer. |
| Verscheydenheyd, Tot vreughde leyt. |
| Zulck een verwisselt zomtijds yet, / Dat hy beclaeght dan met verdriet. |
| Veranderingh, Is 't zoetste dingh. |
| Vernieuwingh is de koeyen goed, / Verand'ringh is de mensche zoet. |
| 't Wert eerst ghevest, / Als comt de lest. |
| Veranderingh van praet en kout, / De menschen in vermaeckingh houdt. |
| De nieuvve spijs tot sausse streckt, / Die ons den appetijd vervveckt, |
| Die altijds singht het zelve lied, / 't Is hem te hooren, maer verdriet. |
| Als wel zinghen duert te langh, / Wertmen daer van moe en bangh. |
| Gheen voet zoo vast, en wel besleghen, / Die noyt en viel, of was verleghen. |
| En hanght u mantel of u rock, / Niet aen een svvacke mantel-stock. |
| Het is ghewis een groote val, / Van Koninck werden niet met al. |
| 't Is zonder tvvijffel groote pijn,/ Van meester maer een knecht te zijn. |
| |
| |
| De hooghste torens ende wallen, / Zijn onderworpen groote vallen. |
| Hy heeft vercocht het beeren huyd, / Eer hy ghevvorden vvas te buyt. |
| Hy heeft bezorght de wiegh te vooren, / Langh eer het kind hem was gheboren. |
| Die in de hel zijn, zijn on-wis, / Wat datter voor een hemel is. |
| Hy swemt gherust, en met behoud, / Aen wien men steeds de kin op houdt. |
| Een goede hond gaet nimmers mis, / Wanneer hy jaeght, hy vanght ghewis. |
| Gheen reden, die zoo klemt en kleeft, / Die niet haer teghen-spreken heeft. |
| Patrijs meynt vvel te zijn bevvaert, / Wanneer zy 't hooft steect in de aerd. |
| Hy heeft wel van de kat goe' pand, / Die daer van 't vel heeft in de hand. |
| 't Is op tvvee anckers goed te rijden, / Al breect een, dander can ons vryden. |
| Het is een man van losse grond; / Hy heeft twee tonghen in de mond. |
| Een man, die aen twee zijden hinct, / Die zoo by d'een, als d'ander stinct. |
| Het is een rechte weyfelaer; / Ick hadd' hem hier, 'k verloor hem daer. |
| Een ander huer hem anders vint, / Hy draeyt en keert, met alle vvind. |
| Het kruyd of moes bekent al-om, / Dat is alleen my wille-kom. |
| |
| |
| Een kruyd, dat niet en is bekent, / V zelven daer van wacht en spent. |
| Een voghel in de hand veel eer, / Als zeven in de locht, en meer. |
| Gheen reghel, die niet zomtijds mist, / Gheen mensch, die zich niet vvel vergist. |
| Gheen reghel oyt zoo vast en staet, / Daer buyten datmen noyt en gaet. |
| Die niet en weet, en tvvijffelt niet. |
| Wanneer-men water giet in wijn, / De wijn en kan gheen wijn meer zijn. |
|
|
Auteursrechtelijk beschermd