| |
Gheloof. Trouwe.
AL gaet het door veel monden om, / 't En is gheen euangelium. |
In een langhen zomer dagh, / Wonder veel men zegghen magh. |
De beste luyden vander eerd, / Ghelooven licht, en metter veerd. |
Op 't vvater niet te veel verlaet, / Dat slaept, en altijds stille staet. |
Niet al te vast op yemand staet, / Te veel vertrouwen maeckt verraed. |
| |
| |
Ghelooft maer vvel, zoo hebje vvel. |
'k En hope, noch gheloove niet, / Voor dat het eerst mijn ooghe ziet. |
Wat ons ooghe merct en ziet, / Dat bedrieght ons' herte niet. |
Betrout u gheld niet aen dien man, / Die d'oogh van d'aerd niet weeren kan. |
Op zulcken man u niet verlaet, / Die d'oogh van d'aerde niet en slaet. |
Die veel vertrout, die wert bedroghen, / Die veel mis-trout, 't kan ooc niet doogen. |
Den Santen gheen gheloof men gheeft, / Dan alsmen van 't mirakel beeft. |
God die hoed' en my behouw, / Van de man, die ick vertrouw; |
Ick zal zien wel, dat ick schouw / Zulck een, die ick niet vertrouw. |
Betrouwt vvel lien, Maer ziet aen wien. |
Speelt gheduerigh, zich voor dich, / Want de trouw is misselich. |
Die haest vertrouwt, Te laet berouwt. |
Daer is geen trouwe meer op eerd', / Trouw is gheheel en al gheweert. |
Daer is gheen trouw, Noch vast ghebouw. |
De trouw is uyt de weereld gans, / Daer is gheen trouwe meer althans. |
Die licht ghelooft, Wert licht berooft. |
Die door beloft wert licht bewoghen, / Die wert zeer licht daer door bedroghen. |
Die licht betrouwt, Oock licht berouwt. |
| |
| |
Een heusche mond, en trouwe hand, / Gaet vry en vranck door al het land. |
't En is niet goed, elck een vertrouwen, / Maer 't is oock quaed, oock gheen te houwen. |
Van goede lieden neemt verband, / Vertrout geen quaed', al waert met pand. |
Vertrouwt de katte gheen ghebraed, / Die 't speetjen lect, als 't vlees af-gaet. |
Geen mensch vertrout van heel het land, / Dan die daer hayr wascht in de hand. |
Vertrout gheen mensch, of dat ont-houdt, / Eet met hem eerst een maetjen zout. |
Al te veel op yemand staen, / Doet 't bedrogh meer groeyen aen. |
. . . . te veel vertrouwen, / Heeft menich mensch het hooft doen krouwen. |
't Is zotheyd, datmen trouwe houw, / Aen een, die zelfs niet is ghetrouw. (Zoo spreken de goddelooze.) |
Hy gaet met trouw, en goed bescheyt, / Ghelijck de wolf, die at de gheyt. |
't Gheloof zeer wel de ziel ghelijct, / Zy comt noyt weer, daer zy eens wijct, |
Hy is te trouw' en zoete vaer, / Hy waer niet wel een meulenaer. |
Aen zulcken man gheen gheld betrouwt, / Die d'oogh van d'aerde niet en houdt. |
|
|